ترک سیگار

ترک سیگار عبارت است از روند قطع مصرف دائم تنباکو. دود تنباکو نیکوتین دارد که باعث اعتیاد می شود. خلاصی از نیکوتین این روند را بسیار طولانی و سخت می نماید.
هفتاد درصد سیگاری ها مایل به ترک سیگار هستند و نیمی از سیگاری ها تلاش هایی برای ترک سیگار طی یکسال گذشته داشته اند. تدخین (استعمال تنباکو) مهمترین عامل قابل بازدارندگی از مرگ در جهان است. ترک تنباکو احتمال مرگ و میر ناشی از امراض تدخین چون بیماری سرخرگ کرونری، بیماری سرخرگ کرونری، سرطان ریه را کاهش می دهد. به علت رابطهٔ آن با بسیاری از امراض مزمن، تدخین در بسیاری از مناطق عمومی قدغن است.
راهبردهایی متعدد برای ترک سیگار موجودند، من جمله بوقلمون سرد، مشاوره رفتاری و داروهایی مانند بوپروپیون، سایتیزین، درمان بدل نیکوتین یا وارنیکلین. بساری از سیگاری هایی که تصمیم به ترک سیگار می گیرند، بدون کمک اقدام می کنند؛ هرچند فقط سه تا شش درصد از اینها موفق به ترک طولانی مدت سیگار می شوند. مشاوره رفتاری و داروها احتمال ترک دائم سیگار را زیاد می کنند. یک تحلیل برون داده از سال ۲۰۱۸ که روی ۶۱ مورد آزمایش تصادفی کنترل شده انجام شد، نشان داد که یکسال بعد از ترک سیگار توسط داروها و اندکی کمک مشاوره رفتاری، فقط بیست درصد داوطلبان موفق به ترک سیگار شده اند، در مقایسه با دوازده درصدی که داروها را مصرف نکرده اند.
به علت اعتیادآور بودن نیکوتین، ترک سیگار باعث علائمی می شود از جمله: وسوسه به نیکوتین، اضطراب، بیتابی، افسردگی و چاقی. روش های تخصصی حمایت ترک سیگار معمولاً روی علائم ترک سیگار کار می کنند تا به داوطلب کمک کنند تا از اعتیاد به نیکوتین برهد.