ترکیب بندی

ترکیب بندی یا کمپوزیسیون (به فرانسوی: Composition) در هنرهای گوناگون به معنای تنظیم جایگاه اجزای یک اثر است که هنرمند برای ایجاد وحدت و تناسب بین بخش های مختلف اثر خود به کار می برد. برای مثال یک شهر، یک اثر معماری، یک اثر موسیقایی، شعر و داستان، و آثار نقاشی و عکاسی و طراحی دارای ترکیب بندی های متفاوت ویژه ای هستند که هنرمند برگزیده است. تعادل، تقارن و ریتم از عواملی هستند که در کمپوزیسیون به آن ها توجه می شود.
ترکیب بند
اصول ترکیب بندی نسبت ها، مفاهیم و تعاریفی هستند که در بیشتر هنرهای تجسمی با رعایت آن ها به چشم نوازی اثر افزوده می شود. این چشم نوازی نسبی است یعنی ممکن است در نظر همه چشم نواز محسوب نشود. دانستن این اصول و استفاده آگاهانه از آن ها می تواند به زیبایی بصری عکس کمک کند. برای مثال: نسبت های طلایی، قانون دو سوم ها، فضای منفی، تقارن نامتقارن و مانند آن ها.
به جای دادن منطقی عناصر تجسمی در فضای مورد نظر، در سطح دو بعدی یا سه بعدی ترکیب بندی یا کمپوزیسیون می گویند. ترکیب بندی تحت قواعد و اصول معین و محاسبات دقیق انجام می گردد و بین عناصر تصویری ارتباط، پیوند و روابط منطقی ایجاد می کند.
نظم و ترتیب دادن، برنامه ریزی کردن بین عناصر تصویری، منسجم نمودن قسمت ها با هم، ترکیب کردن و کنار هم قرار دادن آنها، ساختار و سازماندهی عناصر تجسمی و هماهنگ کردن همهٔ اجزا با هم، مفهوم ترکیب را مشخص می کند. مفهوم ترکیب بندی یا کمپوزیسیون با مفاهیم دیگر از جمله: COMPOSITION، Formation، ارتباط و مطابقت دارد که هر کدام به نحوی به در خلاقیت تجسمی مصداق پیدا می کند.