امضای دیجیتال نوعی رمزنگاری نامتقارن است. هنگامی که پیغامی از کانالی ناامن ارسال می شود، یک امضای دیجیتال که به شکل صحیح به انجام رسیده باشد می تواند برای شخص گیرنده پیام دلیلی باشد تا ادعای شخص فرستنده را باور کند یا به عبارت بهتر شخص گیرنده از طریق امضای دیجیتال می تواند این اطمینان را حاصل کند که همان شخص فرستنده نامه را امضا کرده است و نامه جعلی نیست. امضاهای دیجیتال در بسیاری از جنبه ها مشابه امضاهای سنتی دستی هستند؛ انجام امضاهای دیجیتال به شکل صحیح بسیار مشکلتر از یک امضای دستی است. طرح ها فایل امضای دیجیتال بر مبنای رمزنگاری نامتقارن هستند و می بایست به شکل صحیح صورت گیرد تا مؤثر واقع شود. همچنین امضاهای دیجیتال می توانند امضاهایی غیرقابل انکار را ایجاد کنند به این معنی که شخص امضاکننده نمی تواند تا زمانی که کلید شخصی فرد به صورت مخفی باقی مانده است، ادعا کند که من این نامه که امضای من را به همراه دارد، امضا نکرده ام؛ ولی در زمانی که کلید شخصی فرد در شبکه از حالت مخفی خارج شود یا زمان اعتبار امضای او به اتمام برسد شخص می تواند امضای دیجیتال خود را انکار کند هرچند که در این حالت نیز با وجود ساختار قوی امضای دیجیتال، این امضا اعتبار خود را حفظ می کند. پیغام های امضا شده با امضای دیجیتال امکان ارائه به صورت یک رشته بیتی را دارند. مانند: پست الکترونیک، قراردادها یا پیام هایی که از طریق قواعد رمزنگاری های دیگر ارسال شده باشند.
پیک نیک - دانش آزاد - نحوه کار امضای دیجیتال
امضاهای دیجیتال اغلب برای به انجام رساندن امضاهای الکترونیکی به کار می روند. در تعدادی از کشورها، مانند آمریکا و کشورهای اتحادیه اروپا، امضاهای الکترونیکی قوانین مخصوص به خود را دارند. هرچند، قوانین دربارهٔ امضاهای الکترونیکی همواره روشن نمی سازند که آیا امضاهای دیجیتال به درستی به کار گرفته شده اند یا اهمیت آن ها به چه میزان است. در حالت کلی قوانین به شکل واضح در اختیار کاربران قرار نمی گیرد و گاهی آنان را به گمراهی می کشاند.
طرح امضای دیجیتال معمولاً سه الگوریتم را شامل می شود: ۱- الگوریتم تولید کلید را که کلید خصوصی را بطور یکسان و تصادفی از مجموعه کلیدهای ممکن انتخاب می کند. خروجی های این الگوریتم کلید خصوصی و کلید عمومی مطابق با آن است. ۲- الگوریتم امضا که توسط آن با استفاده از کلید خصوصی و پیام، امضا شکل می گیرد. ۳-الگوریتمی که با استفاده از پیام دریافتی و کلید عمومی صحت امضا را بررسی می کند و با مطابقتی که انجام می دهد یا امضا را می پذیرد یا آن را رد می کند.
دو ویژگی اصلی که در امضای دیجیتال مورد نیاز است: اول، امضای تولید شده از پیام مشخص و ثابت هنگامی که توسط کلید عمومی مورد بررسی قرار می گیرد فقط در مورد همان پیام ارسالی می تواند عمل تطبیق را صورت دهد و در مورد هر پیام متفاوت و خاص می باشد. ثانیاً، امضای دیجیتال می بایست قابلیت اجرا توسط الگوریتم را داشته باشد و بتواند فایل امضای معتبر برای مهمانی که کلید خصوصی را دارا نمی باشد ایجاد نماید.
پیک نیک - دانش آزاد - نحوه کار امضای دیجیتال
امضاهای دیجیتال اغلب برای به انجام رساندن امضاهای الکترونیکی به کار می روند. در تعدادی از کشورها، مانند آمریکا و کشورهای اتحادیه اروپا، امضاهای الکترونیکی قوانین مخصوص به خود را دارند. هرچند، قوانین دربارهٔ امضاهای الکترونیکی همواره روشن نمی سازند که آیا امضاهای دیجیتال به درستی به کار گرفته شده اند یا اهمیت آن ها به چه میزان است. در حالت کلی قوانین به شکل واضح در اختیار کاربران قرار نمی گیرد و گاهی آنان را به گمراهی می کشاند.
طرح امضای دیجیتال معمولاً سه الگوریتم را شامل می شود: ۱- الگوریتم تولید کلید را که کلید خصوصی را بطور یکسان و تصادفی از مجموعه کلیدهای ممکن انتخاب می کند. خروجی های این الگوریتم کلید خصوصی و کلید عمومی مطابق با آن است. ۲- الگوریتم امضا که توسط آن با استفاده از کلید خصوصی و پیام، امضا شکل می گیرد. ۳-الگوریتمی که با استفاده از پیام دریافتی و کلید عمومی صحت امضا را بررسی می کند و با مطابقتی که انجام می دهد یا امضا را می پذیرد یا آن را رد می کند.
دو ویژگی اصلی که در امضای دیجیتال مورد نیاز است: اول، امضای تولید شده از پیام مشخص و ثابت هنگامی که توسط کلید عمومی مورد بررسی قرار می گیرد فقط در مورد همان پیام ارسالی می تواند عمل تطبیق را صورت دهد و در مورد هر پیام متفاوت و خاص می باشد. ثانیاً، امضای دیجیتال می بایست قابلیت اجرا توسط الگوریتم را داشته باشد و بتواند فایل امضای معتبر برای مهمانی که کلید خصوصی را دارا نمی باشد ایجاد نماید.
wiki: امضای دیجیتال