میراث طبیعی ایران

میراث طبیعی ملی ایران توسط سازمان میراث فرهنگی ایران شناسایی، معرفی و ثبت می شود و شامل محدوده های جغرافیایی طبیعی و مناطق خاصی از کشور است که به علت کیفیت ویژهٔ فیزیکی و زیست شناسی، مناظر بدیع جغرافیایی، محوطه های طبیعی – تاریخی، پدیده ها و نمونه های ارزشمند گیاهی، جانوری و زیستگاه های آن ها تعیین و تحت حفاظت و بهره برداری پایدار قرار می گیرد.
۳۱۹ - هفت درخت کهنسال چنار، سرو و گز با قدمت ۱۷۰ تا ۱۵۰۰ سال واقع در شهرهای قائن، طبس و در میان استان خراسان جنوبی (۷ تیر ۹۵) در فهرست میراث طبیعی ملی به ثبت رسید.
۳۸۰ - «چنار کهن سال سُنقرآباد» با قدمت ۳۵۰ الی ۴۰۰ سال در شهرستان ساوجبلاغ در ۲۷ تیر ۱۳۹۶ ثبت گردید.
همچنین بقایای زمین شناسی و محوطه های برآمده از آن و آنچه از تبادل انسان با طبیعت به وجود آمده، مناطق جغرافیایی حفاظت شده، آثار زیستی و جانوری و … را نیز شامل می شود. کوه دماوند اولین میراث طبیعی و باداب سورت دومین میراث طبیعی ملی ثبت شده ایران است.
ثبت میراث طبیعی ایران در راستای اجرای تبصره ماده ۲ قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی مصوب ۲۳ دی ماه سال ۱۳۸۲ و آئین نامه اجرایی قانون مذکور مصوب هیئت وزیران بوده که در ۲۵ دی ۱۳۸۶ تدوین شده و اولین اثر ثبت شده (کوه دماوند) در ۱۳ تیر ۱۳۸۷ عملاً به ثبت رسید.
بیابان لوت به عنوان اولین میراث طبیعی کشورمان در فهرست جهانی یونسکو در ۲۷ تیرماه ۱۳۹۵ شده است.