اساییدن

( آساییدن ) ( مصدر ) ( آسایید آساید خواهد آسایید بیاسا ( ی ) آساینده آساییده ) آسودن
آرام یافتن

---

آسودن: آسای یافتن، آرام گرفتن، آرمیدن، دست ازکارکشیدن وراحت کردن، بازایستادن ازحرکت

( آساییدن ) (دَ ) (مص ل . ) آسودن .

( آساییدن ) آساییدن. [ دَ ] ( مص ) آرام یافتن. بازایستادن از کار.

( آسائیدن ) آسائیدن. [ دَ ] ( مص ) رجوع به آساییدن شود.

( آساییدن ) "