نورگیر

نورگیر یا هواکش فضای خارجی و بازی است، درون ساختمان های بزرگی که ممکن است تاریک باشند یا امکان تهویه هوا در آن ها نباشد و به منظور تهویه هوا و روشن ساختن فضا استفاده می شود. در نورگیرها معمولاً بلوک های شیشه ای به کار می روند تا انعکاس نور در ساختمان افزایش یابد.
دهلیز (در اصطلاح معماری Atrium )
Clerestory
نورگیر سقف (Skylight (window)
لوله نوری (Light tube)
شفت تهویه (Ventilation shaft)
بهره وری از روشنایی روز (Daylighting)
نورگیرها به منظور کاهش استفاده از روشنایی الکتریکی به کار می روند و به ما اجازه می دهند تا از درون ساختمان نمایی به منظر بیرون داشته باشیم.
تاریخچه استفاده از نورگیر به، دوران تمدن باستان در مصر و در کاخنوسوس مربوط به اقریطس، تمدن باستان عصر مفرغ در جزیرهٔ کرت، بر می گردد. همچنین نمونه هایی از نورگیر از زمان های قدیم به جا مانده که توسط رومی ها ساخته شده اند.
به نورگیرهای زیرزمینی که در جلو ساختمان به منظور تأمین نور برای فضای زیرزمین طراحی می شوند، در اصطلاح معماری، Area به معنای سطح مقطع (یا در منطقه آمریکای شمالی، Area way) نامیده می شوند.