خصاصه

خصاصة. [ خ َ ص َ] (ع اِ) سوراخ . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ). ج ، خَصاص ، خَصائص . || هر سوراخ و شکافی که در در و غربال و برقع و مانند آن باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). || سوراخ خرد و کوچک . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). ج ، خَصاص ، خَصائص . || فرجه های میان دیگ پایه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). ج ، خَصاص ، خَصائص . || (اِمص ) درویشی و حاجتمندی . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ) : و یؤثرون علی انفسهم و لو کان بهم خصاصة. (قرآن 9/59).

خصاصة. [ خ ُص َ ] (ع اِ) انگور باقی مانده ٔ بعد از چیدن . (منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ). ج ِ خُصاص . || هر چیز اندک . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). ج ِ خُصاص .