ذخیره هیدروژن زیرزمینی

ذخیرهٔ زیرزمینی نیتروژن عبارت از عمل ذخیرهٔ هیدروژن در حفرهای زیرزمینی، گنبدهای نمکی و میدان های نفت/گاز تخلیه شده می باشد. مقادیر زیادی هیدروژن گازی در حفرات زیرزمینی توسط ICI سال ها بدون هیچ مشکلی ذخیره شده است. ذخیرهٔ مقادیر زیاد هیدروژن زیرزمینی در گنبدهای نمکی، آبخوان ها یا حفرات سنگی حفاری شده یامعادن می تواند به عنوان ذخیرهٔ انرژی شبکه عمل کند که برای اقتصاد هیدروژن ضروری است. با استفاده از turboexpander نیاز الکتریسیته برای ذخیرهٔ فشرده در ۲۰۰ بار به میزان ۱/۲ درصد مقدار انرژی می رسد.
آزمایشگاه های ملی ساندیا در سال ۲۰۱۱ یک چارچوب آنالیز هستهٔ چرخهٔ زندگی را برای ذخیرهٔ زمین شناختی هیدروژن منتشر کردند.
پروژهٔ اروپایی هیوندر در سال ۲۰۱۳ نشان داد که برای ذخیرهٔ انرژی باد و خورشید به ۸۵ حفرهٔ دیگر نیاز است زیرا نمی تواند توسط سیستم های نیروگاه تلمبه ذخیره ای و CAES پوشش داده شود.
ETI در سال ۲۰۱۵ گزارشی را پیرامون نقش ذخیرهٔ هیدروژن در یک سیستم توان تمیز واکنشی منتشر کرده و در آن ذکر شد که بریتانیا دارای منابع بستر نمکی کافی برای فراهم کردن ده ها GWe می باشد.
ترمنیال شورون فیلیپس کلمنس در تگزاس از دههٔ ۱۹۸۰ در حال ذخیرهٔ هیدروژن در یک حفرهٔ نمکی می باشد. سقف این حفره حدود ۲۸۰۰ فوت (۸۵۰ متر) زیرزمین است. این حفره استوانه ای با قطر ۱۶۰ فوت (۴۹ متر)، ارتفاع ۱۰۰۰ فوت (۳۰۰ متر) و ظرفیت هیدروژن قابل استفادهٔ ۱۰۶۶ میلیون فوت مکعب یا ۲۵۲۰تون مترک می باشد (۲۴۸۰ تن بلند؛ ۲۷۸۰ تن کوتاه).
archive