ذخیره سازی داده رایانه

انبارش داده کامپیوتری یا مهندسی فایلها (به انگلیسی: Computer data storage) که اغلب به آن مخزن داده (به انگلیسی: storage) یا حافظه (به انگلیسی: memory) گفته می شود، تکنولوژی است که در آن از قطعات کامپیوتری و رسانه ذخیره سازی برای حفظ داده های دیجیتال استفاده می شود.
حافظه های درون ماشینی
حافظه های برون ماشینی
واحد پردازش مرکزی (CPU) در یک رایانه وظیفه دستکاری داده ها از طریق اجرای محاسبات را برعهده دارد. در عمل تمام رایانه ها از یک سلسله مراتب حافظه که تنظیماتی نزدیک به CPU دارد. فناوری های فرار سریع (که با قطع برق داده ها را از دست می دهند) را حافظه (memory) می نامند اما فناوری های دائمی کند را انبارش (storage) می نامند.
هر دستگاهی که قادر به نگهداری اطلاعات باشد (بتوان اطلاعات را در آن ذخیره کرد) به نحوی که استفاده کننده از آن بتواند، در هر لحظه که لازم باشد، به اطلاعات مورد نیاز دستیابی داشته باشد. حافظه نامیده می شود.با توجه به وجود دو محیط، می توان حافظه های موجود در یک سیستم کامپیوتری را به دو رده کلی تقسیم کرد:
از آنجا که موضوع اصلی در مهندسی فایلها، عبارتست از، مطالعه سیستم و ساختار ذخیره سازی اطلاعات در رسانه های ذخیره سازی خارجی، و بررسی شیوه های دستیابی به اطلاعات، بازیابی و انجام عملیات روی آنها، لذا اساساً به حافظه های درون ماشینی نمی پردازیم، هرچند به هرحال حافظه اصلی و گاه حافظه نهان نیز، اقلاً به عنوان بافر (حافظه میانگیر) و ناحیه کاری کاربر مطرح می شوند و در مبادله اطلاعات بین دو محیط، گاه مقصد و گاه مبدأ هستند، ولی بررسی خصوصیات آن ها از حوزه و هدف این اوراق خارج است.