طعنه گر

که پیشهاش عیبجوئی باشد

طعنه گر. [ طَ ن َ / ن ِ گ َ ] ( ص مرکب ) که پیشه اش عیبجوئی باشد. صاحب آنندراج این لفظ را بدون بیان معنی آن در فرهنگ خویش با بیت بدر چاچی شاهد استعمال آورده است :
صحن تو بادجلوه گر روضه هشت باب را
خلق تو باد طعنه گر بوی خوش بهار را.