کلمه جو
صفحه اصلی

فرحه

فرهنگ فارسی

مونث فرح است

لغت نامه دهخدا

( فرحة ) فرحة. [ ف َ / ف ُ ح َ ] ( ع اِمص ) شادمانی و فیریدگی. ( منتهی الارب ). مسرت. ( اقرب الموارد ). || ( اِ ) مژدگانی. ( منتهی الارب ). آنچه بشارت دهنده را دهند. گویند: «لک عندی فرحة اًن بشرتنی ». ( از اقرب الموارد ).
فرحة. [ ف َ رِ ح َ ]( ع ص ) مؤنث فَرِح. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرحة. [ ف َ / ف ُ ح َ ] (ع اِمص ) شادمانی و فیریدگی . (منتهی الارب ). مسرت . (اقرب الموارد). || (اِ) مژدگانی . (منتهی الارب ). آنچه بشارت دهنده را دهند. گویند: «لک عندی فرحة اًن بشرتنی ». (از اقرب الموارد).

فرحة. [ ف َ رِ ح َ ](ع ص ) مؤنث فَرِح . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

کلمات دیگر: