عرض دادن

نشان دادن نمودن ارائه دادن

عرض دادن. [ ع َ دَ ] ( مص مرکب ) نشان دادن. نمودن. ارائه دادن. به معرض نهادن : قریب صد و پنجاه هزار سوار لشکر سلطان عرض داده بودند بیرون پیاده که صدهزار دیگر بودند. ( تاریخ سیستان ). نسختی که... خود نبشته بود بر رای سلطان عرض داد. ( تاریخ بیهقی ص 413 ).
سبزه سر نهاده عرض دهد
هر نمی کز سحاب می چکدش.عضدالدوله خواست تا خود را بر نظر اعتبار ایشان عرض دهد از جهت آنچه راجع بود به او از استظهار و استیلاء و... ( ترجمه محاسن اصفهان آوی ).
- عرض سخن دادن ؛ بیان کردن مطلب. بازگفتن سخن :
دهم چه عرض سخن بر سیه دلان صائب
به خاک تیره چه ریزم شراب بی غش را. || سان دادن. دفیله دادن. رژه دادن از برای معاینه و ملاحظه از برابر کسی گذراندن : پس رسول باز آمد و گفت هزاز هزار فیل گوش عرض دادند و تا سه روز دیگر اینجا رسند. ( اسکندرنامه ، نسخه مرحوم سعید نفیسی ). و اسپان گزیده کی هر جای بر طویله ها و آخرها بسته بودند، بوقتی کی عرض دادی میگویند هشتاد هزار سر برآمد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 103 ). و گودرز اصفهبد خراسان بود و فرمود تا لشکر را عرض دهد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 45 ).
تا عرض دهد لشکر پیروزه سلب را
بر پشته و بالای زمین راجل و راکب.داد نقیب صبا عرض سپاه بهار
کز دو گروهی بدید یاوگیان خزان.شاهی که عرض لشکر منصور اگر دهد
از قیروان سپاه کشد تا به قیروان.