کلمه جو
صفحه اصلی

شمره

فرهنگ فارسی

ماخوذ از شمار

لغت نامه دهخدا

شمره. [ ش ُ م َ رَ ] ( اِ )مأخوذ از شمار. شماره : و کسری انوشروان بفرمود تا به سه دفعه بستانند [ خراج را ] و در سرایی که آن را سرای سمره گفتندی جمع کنند و مراد به سمره ، سه نجم و دفعات است و بعضی دیگر گویندکه آن سرای را شمره می گفتند مأخوذ از شمار از سخن اهل عجم که آن حساب و شمار است. ( ترجمه تاریخ قم ص 180 ). رجوع به شمرج شود.

شمرة. [ ش َ / ش ُ رَ ] (ع اِ) رازیانه . (ناظم الاطباء). رازیانج . (از اقرب الموارد). رجوع به رازیانه ، رازیانج و شمر شود.


شمرة. [ ش ِ رَ ] (ع اِ) رفتار مرد فاسد و تباهکار. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).


پیشنهاد کاربران

شمره ، shomreh , در شمار ، در شمار آوردن ، در زمره، در زمره بودن ، در شمره ی اهل ریا ، ما رانبودی جای پا ، تا گفته ام هو یاعلی ، واردشدم دراولیا


کلمات دیگر: