ماخوذ از شمار
شمره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شمره. [ ش ُ م َ رَ ] ( اِ )مأخوذ از شمار. شماره : و کسری انوشروان بفرمود تا به سه دفعه بستانند [ خراج را ] و در سرایی که آن را سرای سمره گفتندی جمع کنند و مراد به سمره ، سه نجم و دفعات است و بعضی دیگر گویندکه آن سرای را شمره می گفتند مأخوذ از شمار از سخن اهل عجم که آن حساب و شمار است. ( ترجمه تاریخ قم ص 180 ). رجوع به شمرج شود.
شمرة. [ ش َ / ش ُ رَ ] (ع اِ) رازیانه . (ناظم الاطباء). رازیانج . (از اقرب الموارد). رجوع به رازیانه ، رازیانج و شمر شود.
شمرة. [ ش ِ رَ ] (ع اِ) رفتار مرد فاسد و تباهکار. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
پیشنهاد کاربران
شمره ، shomreh , در شمار ، در شمار آوردن ، در زمره، در زمره بودن ، در شمره ی اهل ریا ، ما رانبودی جای پا ، تا گفته ام هو یاعلی ، واردشدم دراولیا
کلمات دیگر: