کلمه جو
صفحه اصلی

زبان ستدن

فرهنگ فارسی

( مصدر ) خاموش گردانیدن ساکت کردن .
کنایه از خاموش گردانیدن باشد

لغت نامه دهخدا

زبان ستدن. [ زَ س ِ ت َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از خاموش گردانیدن باشد. ( برهان قاطع ). متعدی از زبان درکشیدن. ( آنندراج ). خاموش گردانیدن. ( ناظم الاطباء ) :
نخست ازمن زبان بستد که طفل اندر نوآموزی
چو نایش بیزبان باید نه چون بربط زبان دانش.
خاقانی.
ستانی زبان از رقیبان راز
که تا راز سلطان نگویند باز.
نظامی.


کلمات دیگر: