لداخ

لَداخ منطقه ای در شمالی ترین نقطه هند و نیز شمالی ترین قسمت ایالت جامو و کشمیر در جمهوری هند است. این منطقه میان محدوده کوهستانی کونلون در شمال و رشته کوه های بزرگ هیمالیا در جنوب محصور شده و نژاد مردم آن ترکیبی از آریایی هندی و تبتی است.
مقاله ویکی پدیای انگلیسی
وبگاه جهانگردی و گردشگری هند
فایل سوانح طبیعی مناطق هند توسط سازمان ملل
وبگاه دولتی لداخ
وبگاه رسمی ایالت جامو و کشمیر
این منطقه یکی از کم تراکم ترین مناطق در ناحیه کشمیر است. ا.اچ. فرانک در کتاب «قدمت تبتِ هند» می نویسد که لداخ تلفظ فارسی واژه ای تبتی است که در صورت اصلی خود به شکل لا-دواگز نوشته می شود و در مناطق تبتی به همین شکل تلفظ می شود.» از دیدگاه تاریخی، این سرزمین، گسترده تر از آن چیزی که امروزه هست، بلتستان و دره سند شمالی و سرزمین های دوردست زانگسکار را در بر می گرفت.
این سرزمین از نظر زیبایی کوهستانی و فرهنگ مرکبش (ترکیبی از فرهنگ هندو، اسلامی و تبتی) در جهان شهرت دارد. برخی نام دیگر آن را «تبت صغیر» میدانند که در برابر تبت اصلی (اینک در خاک چین) قرار دارد.
در گذشته این ناحیه دارای اهمیت راهبردی فراوانی برای دادوستدهای هند با چین و آسیای میانه بود. اما دولت چین در دهه ۱۹۶۰ این منطقه را مسدود کرد. از ۱۹۷۴ دولت هند توانسته است با موفقیت صنعت گردشگری را در لداخ احیا کند. از آنجایی که لداخ بخشی از ایالت جامو و کشمیر است و مورد منازعه با پاکستان قرار دارد، حضور ارتش هند در این منطقه پررنگ و محسوس است.