خودروی

( خودروی (هواپیما ) ) سیارة الاجرة

آنچه نکشته و ننشانده اند آن نباتی که تخم آن نکشته اند .
( خودرو ی ) ( صفت ) ۱ - گیاهی که بخودی خود روییده شود . ۲ - کسی که تعلیم و تربیتی ندیده .

خودروی. [ خوَدْ / خُدْ ]( نف مرکب ) آنچه نکشته و ننشانده اند. آن نباتی که تخم آن نکشته اند. ( یادداشت مؤلف ). خودرو :
نرگس سیراب یابی اندر او وقت تموز
لاله خودروی بینی اندر او گاه خزان.در کف لاله خودروی نهد سرخ قدح
راغ همچون پر طوطی شود از سبز گیاه.تا لاله خودروی نگردد چو گل سیب
تا نرگس خوشبوی نگردد چو گل نار.می ده پسرا بر گل ، گل چون مل و مل چون گل
خوشبوی ملی چون گل خودروی گلی چون مل.تا گل خودروی بود خوب روی
تا شکن زلف بود مشکبوی.در سجده رود خیری با لاله خودروی
سرخی نه بشنگرفش و سبزی نه بزنگار.هر کجا یابی زین تازه بنفشه خودروی
همه را دسته کن و بسته کن و پیش من آر.اگر صدره بپالایی مس و روی
بپالودن نگردد زرّ خودروی.بر تو جوان گونه پیری چراست
لاله خودروی تو خیری چراست ؟آن گل خودرای که خودروی بود
از نفس باد سخنگوی بود.تو از نبات گرو برده ای بشیرینی
به اتفاق ولیکن نبات خودرویی.چه شهرآشوبی ای دلبند مقبول
چه بزم آرایی ای گلبرگ خودروی.خواب از خمار باده نوشین بامداد
بر بستر شقایق خودروی خوشتر است. || نودولت. نوکیسه. تازه بدوران رسیده. ندیدبدید. ( یادداشت بخط مؤلف ). خودرو. || ( اِ مرکب ) گل لاله. خودرو. ( یادداشت مؤلف ).
- خودروی لاله ؛ لاله خودروی. شقایق. ( یادداشت مؤلف ) :
درود از من بدان خودروی لاله
که دارد چشمم آگنده بژاله.|| بدون تربیت و بالیدگی. نمو خودبخودی.( ناظم الاطباء ). خودرو.