پهن باند

پهن باند (Broadband) به سیستم های انتقال داده ها (اطلاعات دیجیتال) گفته می شود که در آن ها سرعت انتقال داده ها در محدودۀ صدها کیلو بیت بر ثانیه و بیشتر است. به عبارت دیگر، پهنای باند فرکانسی این سیستم ها، صدها کیلوهرتز و بیشتر است. اصطلاح «پهن باند» را نباید با عبارت «پهنای باند» اشتباه گرفت.
ویکی پدیای انگلیسی.
قبل از اختراع پهن باند خانگی، اینترنت dial-up تنها وسیله دانلود اطلاعات، موسیقی، فیلم و چک کردن پست الکترونیک بود. دانلود یک آهنگ با حجم متوسط ۳٫۵ مگابایت بسیار طول می کشید، یا دانلود یک فیلم با حجم ۷۰۰ مگابایت تقریباً ناممکن بود. اینترنت dial-up از خط تلفن خانگی استفاده می کرد و کاربران می بایستی تصمیم می گرفتند که آیا پرداخت بهای آن ارزش دارد یا نه.
مودم کابلی اولین انتخاب دردسترس پهن باند بود اما به دلیل کمبود کابل اینترنت در ابتدای سال ۱۹۹۷ برای مشترکان، پهن باند تا ۲۰۰۱ متوقف شد. اینترنت پهن باند سرعت دانلود مصارف خانگی را تا ۱۰ برابر نسبت به dial-up افزایش داد. مشابه بسیاری از تکنولوژی های جدید، در ابتدا بیشتر کاربران قادر به پرداخت هزینه های اینترنت سریع نبودند. در ۲۰۰۴ نیمی از خانواده های آمریکایی اینترنت پهن باند را مقرون به صرفه می دانستند. از زمان معرفی، پهن باند فراگیرتر و سرعت دسترسی آن بیشتر شده است.
پهن باند اشاره به یک ارتباط با پهنای باند حداقل ۲۵۶ کیلوبیت در هر ثانیه دارد. هر کانال، ۶ مگاهرتز پهنا دارد و از یک بازۀ فرکانسی وسیع برای دریافت داده ها در شبکه استفاده می کند. پهنای باند وسیعتر یک کانال، یعنی ظرفیت بیشتر انتقال داده در کانالی با کیفیت مشابه.

پهن باند (broad band)
سیستم های ارتباطی که محیط انتقال اطلاعات در آن ها (نظیر سیم یا کابل فیبر نوری) قادر به انتقال چندین پیغام مختلف به طور هم زمان باشد و هر یک از پیغام ها توسط یک مودم بر روی فرکانس حامل خود سوار شود. ارتباطات باند وسیع به طور روزافزونی در شبکه های گسترده مورد استفاده قرار می گیرد.