نبرد پواتیه

ژان لوبون، پادشاه فرانسه، پس از چند سال زحمت ارتشی بزرگ فراهم کرد و در غرب فرانسه در ناحیه پواتیه به مقابله با ارتش انگلستان به فرماندهی ادوارد شتافت. نبرد پواتیه از نظر بسیاری از مورخان نقطهٔ عطف استفاده از شوالیه بود زیرا باعث شد اهمیت سواران زره پوش کمتر و اهمیت پیاده نظام و کمانداران افزایش یابد. فیلیپ از سر غرور، به نیروهایش دستور حمله آزادانه و متهورانه به نیروهای دشمن را داد ولی انگلیسی ها با اتکا به کمانداران خود، این نیروها را درهم کوبیدند. تیرهای این کمانداران تا ۲۰۰ متر برد داشت و تا کمتر از ۸۰ متر حتی از زره هم عبور می کرد. در این نبرد هولناک، صدها شوالیهٔ فرانسوی قبل از رسیدن به دشمن با اصابت تیر کشته شدند. ژان هم اسیر شد.
۲۰۰۰ کماندار
۳۰۰۰ مرد زره پوش
۱۰۰۰ نفر پیاده نظام کاسگونی

نبرد پواتیه (۱)(Battle of Poitiers)
نام جنگ معروف میان مسلمانان و مسیحیان در فرانسه در قرن ۸م (۲ق). این نبرد در منابع عربی و اسلامی جنگ «بَلاطُ الشهداء» یا «غزوه بلاط» نامیده شده است. بلاط به معنی کاخ است و ظاهراً وجه تسمیه آن به این علت است که فرمانده سپاه فرانسه در این جنگ، شارل مارتل پدر شارلمانی، کاخ بان یا مسئول کاخ سلطنتی بوده است. این نبرد به نام «نبرد تور» هم نامیده شده در محلی بین دو شهر تور و پواتیه در مرکز فرانسه بین سپاه مسلمانان به فرماندهی عبدالرحمان غافقی (امیراندلس) و سپاه فرنگی به فرماندهی شارل مارتل در ۱۱۴ق/۷۳۲م رخ داد و سپاه اسلام شکست خورد و عبدالرحمان کشته شد. مورخان اروپایی این پیکار را سرنوشت ساز نامیده و معتقدند که درنتیجۀ این پیروزی از گسترش فتوحات اسلامی در شمال اروپا جلوگیری به عمل آمد. ولی در منابع اسلامی کمتر به آن اشاره شده و در نهایت ایجاز و اختصار به آن پرداخته اند.