یارو

حزب , رجل , زلاجة , زمیل

مصغر یار، اشاره بکسی که نخواهنداسمش راببرند
( اسم ) ۱- شخصی که نزدگوینده وشنونده هر دو شناخته است و بجهتی خواه اختصارکلام و خواه تمایل به آنکه دیگران شخص مورد نظر را نشنانسد گفته شده : که نکند سر تا پای قضی. آن یار و یک صحنه سازی ماهرانه از برای بدام کشیدن من بوده است . ۲- تعبیر استخفاف آمیز از کسی : یارو خیال میکند من نوکر پدرش هستم .

(اِ. ) (عا. ) ۱ - فلان ، شخصی که نزد گوینده و شنونده هر دو شناخته است و به جهتی خواه اختصار کلام و خواه تمایل به آن که دیگران شخص مورد نظر را نشناسند گفته می شود. ۲ - تعبیر استخفاف آمیز از کسی .

یارو. ( اِ ) در تداول عامه ، شخصی که نزد گوینده و شنونده هر دو شناخته است به سببی ، خواه اختصار کلام و خواه تمایل به آنکه دیگران نشناسندش گفته شود. ( از فرهنگ عامیانه جمال زاده ). شخص معهود. فلان. بهمان.شخص معهود میان گوینده و مخاطب. || تعبیری آمیخته به استخفاف چون از کسی نام بردن نخواهند.

اشاره به کسی که نخواهند اسمش را ببرند.

( یارو(خطاب به مغضوب) ) سی شَهِه
نَم کی ( نَمکینَک ) ؛ نمکیه

فلانی