ظفر

ظفر ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
ظفر (جماعت)
ظفر (فیلم)

[ویکی الکتاب] معنی ظُفُرٍ: ناخن
معنی مَفَازاً: ظفر یافتن و رسیدن به هدف - کامیابی
معنی مَفَازَتِهِمْ: ظفر یافتن و رسیدن به هدفشان - کامیابیشان (مفازة مصدر میمی از فوز به معنای ظفر یافتن و رسیدن به هدف . و در عبارت "وَیُنَجِّی ﭐللَّهُ ﭐلَّذِینَ ﭐتَّقَوْاْ بِمَفَازَتِهِمْ " حرف باء که بر سر این کلمه در آمده بای ملابست و یا سببیت است ، پس فوزی که خدا ...
ریشه کلمه:
ظفر (۲ بار)

«ظُفُر» (بر وزن شتر) در اصل، به معنای «ناخن» می باشد، ولی به سمّ حیوان های سمّ دار (آنها که همچون اسب، سم هایی دارند که شکاف ندارد نه مانند گوسفند و گاو که دارای سم شکافته می باشند) نیز اطلاق شده; زیرا سمّ های آنها شبیه ناخن است، و نیز به پای شتر که نوک پای او یکپارچه است و شکافی ندارد، گفته اند.
بنابراین، از آیه فوق چنین استفاده می شود که تمام حیواناتی که «سم چاک» نیستند اعم از چهارپایان یا پرندگان، بر یهود تحریم شده بود.
(بر وزن عنق و قفل) ناخن. اعم از آن که در انسان باشد یا غیر آن. مراجعه به لغت نشان می‏دهد که ظفر فقط بمعنی تاخن و بمخلب (چنگال) شامل نیست. المنار از لسان العرب نقل می‏کند: ظفر ناخن انسان و ناخن پرنده است... و گفته‏اند ظفر ذر مرغی یا در حیوانی گویند که شکار نمی‏کند و مخلب در آن که شکار می‏کند. . ناخن داران که بر یهود حرام شده حتماً بر پرندگان و حیوانات چنگالدار شامل نیست که چنگالداران در اسلام نیز حرام است اختصاص به یهود ندارد و آنچه از فخر رازی نقل شده است و چنگال گرفتن و آنها را بنابر ظهور آیه، حلال دانسته و حدیث «حُرِّمَ کُلَّ ذی نابٍ مِنَ السِّباعِ وَ ذی مِخلَبٍ مِنَ الطُّیُورِ» را ضعیف پنداشته، بیهوده است. این آیه نیز روشن می‏کند که این محرّمات در اصل حلال بوده و بواسطه ظلمشان بر یهود حرام شده‏اند و شاید این آیه از آیه اول اعم باشد. باید دید مراد از این ناخنداران چیست؟ از ابن عباس و سدّی و غیره نقل شده: مراد حیوانی است که سم‏اش یکی است و شکاف ندارد مثل شتر و شتر مرغ و اردک و غاز (مجمع) از مجاهد نقل شده مراد هر چهارپائی است که سم شکافته نیست و سم شکافتگان را یهود می‏خورند. و از ابن زید نقل شده که مراد شتر است. در تورات فعلی سفر لاویان باب یازدهم بطور قاعده کلی هر شکافته شم و نشخوار کننده حلال شمرده شده ولی شتر را تحریم کرده که نشخوار می‏کند ولی شکافته سم نیست و ونک (حیوانی است مثل گربه بعضی آنرا گوسفند بنی اسرائیل گویند) نشخوار می‏کند ولی شکافته سم نیست ایضاً خرگوش و خوک که اولی سم شکافته نیست و دومی نشخوار نمی‏کند. ولی از اینها فقط شتر در ما نحن فیه است. نا گفته نماند: گوسفند و گاو داخل در این تحریم نیست زیرا جمله «وَمِنَ البَقَرِ وَ الغَنَمِ ...» نشان می‏دهد فقط پیه آن دو بر یهود حرام شده است. می‏ماند شتر و قسمت دیگری از طیّبات و ناخنداران. یهود می‏گفتند: این محرمات در اصل شریعتها حرام بودند و در اثر گناهان بر ما حرام نشده‏اند قرآن در جواب آنها فرموده: هر طعام پیش از نزول تورات بر بنی اسرائیل حلال بوده مگر آنچه اسرائیل بر خود حرام کرده بود تورات را بیاورید و بخوانید تا صدق این سخن روشن شود. گفته‏اند: یعقوب مرضی داشت که گوشت شتر آن را مزید می‏کرد لذا تصمیم گرفت که گوشت شتر نخورد. مراد از «ماحرم» آنست. * . ظفر: (بر وزن علم) بمعنی نجات و غلبه است بنظر راغب اصل آن از «طفره علیه» است یعنی انگشتش در بدن او فرو رفته. آن در آیه به معنی غلبه است یعنی: خدا شما را بر آنها غالب کرد و نصرت داد.