جازم

جزم کننده، قاطع، قصدکننده، کسی که درقصدخود، تردیدنداشته باشد، هریک ازعوامل جزم کلمه
( اسم ) ۱- برنده قطع کننده . ۲- بی گمان استوار. ۳- قضیه خبر. یا قول جازم . مشتعمل بر اخبار امری باثبات یا نفی است .

(زِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - قاطع ، کسی که در قصد خود تردید نکند. ۲ - قطع کننده ، برنده .

جازم. [ زِ ] ( ع ص ) برنده و قطعکننده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || عزم استوار کننده. ( آنندراج ) : تاش جازم بود که یک حمله دیگر برد که خاتمه کار باشد.( ترجمه تاریخ یمینی ص 65 ). سلطان اگرچه بر استخلاص سجستان و استصفاء آن نواحی جازم بود... آن کار فراهم گرفت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 200 ). جازم شد که اول خاطر از وی بپردازد و بیضه ملک و آشیانه دولت او به صرصر قهر برباد دهد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 261 ). || ساکن کننده حرف متحرک را. ( آنندراج ). حرفی که چون بر فعل معرب درآید حرف آخر آن را ساکن گرداند. رجوع به جازمة و حروف جازمه شود. || بعیر جازم ؛ شتر سیرآب. || سقاء جازم ؛ مشک پر.( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، جوازم. ( منتهی الارب ).

۱. جزم کننده، قصدکننده.
۲. کسی که در قصد خود تردید نداشته باشد، قاطع.
۳. هریک از عوامل جزم کلمه.

قاطع