مترادف رادی : جوانمردی، حریت، حمیت، فتوت، مردانگی، بخشنده، کریم، دلاوری، شجاعت، افتاده، ساقط
متضاد رادی : ناجوانمردی
رادی
مترادف رادی : جوانمردی، حریت، حمیت، فتوت، مردانگی، بخشنده، کریم، دلاوری، شجاعت، افتاده، ساقط
متضاد رادی : ناجوانمردی
فارسی به انگلیسی
مترادف و متضاد
۱. جوانمردی، حریت، حمیت، فتوت، مردانگی
۲. بخشنده، کریم
۳. دلاوری، شجاعت
۴. افتاده، ساقط ≠ ناجوانمردی
جوانمردی، حریت، حمیت، فتوت، مردانگی ≠ ناجوانمردی
بخشنده، کریم
دلاوری، شجاعت
افتاده، ساقط
فرهنگ فارسی
( اسم ) ساقط افتاده .
شیر غرنده .
شیر غرنده .
فرهنگ معین
(حامص .) 1 - جوانمردی . 2 - بخشندگی . 3 - شجاعت .
[ ع . ] (اِفا.) ساقط ، افتاده .
(حامص . ) ۱ - جوانمردی . ۲ - بخشندگی . ۳ - شجاعت .
[ ع . ] (اِفا. ) ساقط ، افتاده .
[ ع . ] (اِفا. ) ساقط ، افتاده .
لغت نامه دهخدا
رادی . (ع ص ، اِ) شیر غرنده . (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
رادی. ( ع ص ، اِ ) شیر غرنده. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).
رادی. ( حامص ) جوانمردی. بخشندگی. سخاوت. ( غیاث اللغات ) ( تاج المصادر بیهقی ) :
شاهی که بروز رزم ازرادی
زرین نهد او به تیر در پیکان
تا کشته او از آن کفن سازد
تا خسته او از آن کند درمان.
که بر دانش بخردان افسر است
چنین داد پاسخ که آهستگی
کریمی و رادی و شایستگی.
از اندیشه هر کسی بگذرد.
بزرگی و رادیش پیش منست.
کمان از خرد ساز و خنجر ز هوش.
دست دادت خدای با کف راد.
بخل از تو نهان گردد چون دیو ز یاسین.
جزکریمی و عطا بخشیدن او را کار نیست.
کسی باددستی ز رادی نگفت.
ببخشی نداری بپاداش چشم.
دل زفت سنگیست کش آب نیست.
کند سرخ چون لاله رخ زرد را.
بلی که چون تو ندیده ست شاه عادل وراد.
شد رادی خاک ، چون به منت بر داد.
شود اندر سخا و رادی فرد.
بهتر از باددستی و رادی.
در پی خورشید پوید سایه وار.
بسوگ اندر آهنگ شادی کنم
نه از پارسائی و رادی کنم.
برادی یکی پند آموزگار.
رادی. ( حامص ) جوانمردی. بخشندگی. سخاوت. ( غیاث اللغات ) ( تاج المصادر بیهقی ) :
شاهی که بروز رزم ازرادی
زرین نهد او به تیر در پیکان
تا کشته او از آن کفن سازد
تا خسته او از آن کند درمان.
رودکی.
دگر گفت کز ما چه نیکوتر است که بر دانش بخردان افسر است
چنین داد پاسخ که آهستگی
کریمی و رادی و شایستگی.
فردوسی.
بمردی و رادی و رای و خرداز اندیشه هر کسی بگذرد.
فردوسی.
بدان کان شهنشاه خویش منست بزرگی و رادیش پیش منست.
فردوسی.
وفا خو کن و درع رادی بپوش کمان از خرد ساز و خنجر ز هوش.
فردوسی.
کف برادی گشاده ای که چو مهردست دادت خدای با کف راد.
فرخی.
رادی برِ تو پوید چون یار برِیاربخل از تو نهان گردد چون دیو ز یاسین.
فرخی.
اندر این گیتی بفضل و رادی او را یار نیست جزکریمی و عطا بخشیدن او را کار نیست.
فرخی.
از آن کش روان با خرد بود جفت کسی باددستی ز رادی نگفت.
اسدی.
بهین رادی آن دان که بی درد و خشم ببخشی نداری بپاداش چشم.
اسدی.
برادی دل زفت را تاب نیست دل زفت سنگیست کش آب نیست.
اسدی.
برادی کشدزفت و بدمرد راکند سرخ چون لاله رخ زرد را.
( گرشاسب نامه ).
بعدل و رادی ماند بجای ملک جهان بلی که چون تو ندیده ست شاه عادل وراد.
مسعودسعد.
هر مرد که لاف زد، شدش مردی بادشد رادی خاک ، چون به منت بر داد.
مسعودسعد.
دست خود چون دراز بیند مردشود اندر سخا و رادی فرد.
سنائی.
باددستی و رادوکاری نیست بهتر از باددستی و رادی.
سوزنی.
ماه را با زفتی و رادی چکاردر پی خورشید پوید سایه وار.
مولوی.
|| حکمت. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) : بسوگ اندر آهنگ شادی کنم
نه از پارسائی و رادی کنم.
فردوسی.
سخن بشنو ای نامور شهریاربرادی یکی پند آموزگار.
فردوسی.
در وزیری نکنی جز همه حرّی تلقین رادی . (حامص ) جوانمردی . بخشندگی . سخاوت . (غیاث اللغات ) (تاج المصادر بیهقی ) :
شاهی که بروز رزم ازرادی
زرین نهد او به تیر در پیکان
تا کشته ٔ او از آن کفن سازد
تا خسته ٔ او از آن کند درمان .
دگر گفت کز ما چه نیکوتر است
که بر دانش بخردان افسر است
چنین داد پاسخ که آهستگی
کریمی و رادی و شایستگی .
بمردی و رادی و رای و خرد
از اندیشه ٔ هر کسی بگذرد.
بدان کان شهنشاه خویش منست
بزرگی و رادیش پیش منست .
وفا خو کن و درع رادی بپوش
کمان از خرد ساز و خنجر ز هوش .
کف برادی گشاده ای که چو مهر
دست دادت خدای با کف راد.
رادی برِ تو پوید چون یار برِیار
بخل از تو نهان گردد چون دیو ز یاسین .
اندر این گیتی بفضل و رادی او را یار نیست
جزکریمی و عطا بخشیدن او را کار نیست .
از آن کش روان با خرد بود جفت
کسی باددستی ز رادی نگفت .
بهین رادی آن دان که بی درد و خشم
ببخشی نداری بپاداش چشم .
برادی دل زفت را تاب نیست
دل زفت سنگیست کش آب نیست .
برادی کشدزفت و بدمرد را
کند سرخ چون لاله رخ زرد را.
بعدل و رادی ماند بجای ملک جهان
بلی که چون تو ندیده ست شاه عادل وراد.
هر مرد که لاف زد، شدش مردی باد
شد رادی خاک ، چون به منت بر داد.
دست خود چون دراز بیند مرد
شود اندر سخا و رادی فرد.
باددستی و رادوکاری نیست
بهتر از باددستی و رادی .
ماه را با زفتی و رادی چکار
در پی خورشید پوید سایه وار.
|| حکمت . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) :
بسوگ اندر آهنگ شادی کنم
نه از پارسائی و رادی کنم .
سخن بشنو ای نامور شهریار
برادی یکی پند آموزگار.
در وزیری نکنی جز همه حرّی تلقین
در ندیمی نکنی جز همه رادی تعلیم .
ای صورت تو بر فلک رادی آفتاب
ای عادت تو بر تن آزادگی روان .
آن پسندیده برادی و بحرّی معروف
آن سزاوار بشاهی و بتاج اندر خور.
|| شجاعت . (آنندراج ) (غیاث اللغات ).دلیری :
همه مردمی باید آیین تو
همه رادی و راستی دین تو.
ابا هر که پیمان کنم بشکنم
پی و بیخ رادی بخاک افکنم .
آزاده برکشیدن و رادی رسوم اوست
و آزادگی نمودن و رادی شعار او.
شاهی که بروز رزم ازرادی
زرین نهد او به تیر در پیکان
تا کشته ٔ او از آن کفن سازد
تا خسته ٔ او از آن کند درمان .
رودکی .
دگر گفت کز ما چه نیکوتر است
که بر دانش بخردان افسر است
چنین داد پاسخ که آهستگی
کریمی و رادی و شایستگی .
فردوسی .
بمردی و رادی و رای و خرد
از اندیشه ٔ هر کسی بگذرد.
فردوسی .
بدان کان شهنشاه خویش منست
بزرگی و رادیش پیش منست .
فردوسی .
وفا خو کن و درع رادی بپوش
کمان از خرد ساز و خنجر ز هوش .
فردوسی .
کف برادی گشاده ای که چو مهر
دست دادت خدای با کف راد.
فرخی .
رادی برِ تو پوید چون یار برِیار
بخل از تو نهان گردد چون دیو ز یاسین .
فرخی .
اندر این گیتی بفضل و رادی او را یار نیست
جزکریمی و عطا بخشیدن او را کار نیست .
فرخی .
از آن کش روان با خرد بود جفت
کسی باددستی ز رادی نگفت .
اسدی .
بهین رادی آن دان که بی درد و خشم
ببخشی نداری بپاداش چشم .
اسدی .
برادی دل زفت را تاب نیست
دل زفت سنگیست کش آب نیست .
اسدی .
برادی کشدزفت و بدمرد را
کند سرخ چون لاله رخ زرد را.
(گرشاسب نامه ).
بعدل و رادی ماند بجای ملک جهان
بلی که چون تو ندیده ست شاه عادل وراد.
مسعودسعد.
هر مرد که لاف زد، شدش مردی باد
شد رادی خاک ، چون به منت بر داد.
مسعودسعد.
دست خود چون دراز بیند مرد
شود اندر سخا و رادی فرد.
سنائی .
باددستی و رادوکاری نیست
بهتر از باددستی و رادی .
سوزنی .
ماه را با زفتی و رادی چکار
در پی خورشید پوید سایه وار.
مولوی .
|| حکمت . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) :
بسوگ اندر آهنگ شادی کنم
نه از پارسائی و رادی کنم .
فردوسی .
سخن بشنو ای نامور شهریار
برادی یکی پند آموزگار.
فردوسی .
در وزیری نکنی جز همه حرّی تلقین
در ندیمی نکنی جز همه رادی تعلیم .
فرخی .
ای صورت تو بر فلک رادی آفتاب
ای عادت تو بر تن آزادگی روان .
فرخی .
آن پسندیده برادی و بحرّی معروف
آن سزاوار بشاهی و بتاج اندر خور.
فرخی .
|| شجاعت . (آنندراج ) (غیاث اللغات ).دلیری :
همه مردمی باید آیین تو
همه رادی و راستی دین تو.
فردوسی .
ابا هر که پیمان کنم بشکنم
پی و بیخ رادی بخاک افکنم .
فردوسی .
آزاده برکشیدن و رادی رسوم اوست
و آزادگی نمودن و رادی شعار او.
فرخی .
فرهنگ عمید
۱. سخاوت.
۲. جوانمردی.
۲. جوانمردی.
دانشنامه عمومی
سخاوت
کلمات دیگر: