محمد ابن صفی الدین ابی الفرج محمد بن نفیس الدین ابی الرجائ حامد بن محمد بن عبدالله بن علی بن محمود اصفهانی مکنی به ابو عبدالله و ملقب به عماد الدین و کاتب و معروف به کاتب اصفهانی و عماد کاتب و ابن اخی العزیز
عماد کاتب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عماد کاتب. [ ع ِ دِ ت ِ ] ( اِخ ) محمدبن صفی الدین ابی الفرج محمدبن نفیس الدین ابی الرجاء حامدبن محمدبن عبداﷲبن علی بن محمود اصفهانی ، مکنی به ابوعبداﷲ وملقب به عمادالدین و کاتب و معروف به کاتب اصفهانی و عماد کاتب و ابن اخی العزیز. فقیه اواخر قرن ششم هَ. ق. رجوع به کاتب اصفهانی و عمادالدین کاتب شود.
کلمات دیگر: