نیک سیاهی چشم با فراخی آن و یا نیک سیاهی چشم در نیک سپیدی آن .
دعجه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( دعجة ) دعجة. [ دُ ج َ ] ( ع اِمص ) نیک سیاهی چشم با فراخی آن ، و یا نیک سیاهی چشم در نیک سپیدی آن. ( از منتهی الارب ). سیاه بودن و فراخ بودن چشم. ( از اقرب الموارد ). دعج. و رجوع به دعج شود.
دعجة. [ دُ ج َ ] (ع اِمص ) نیک سیاهی چشم با فراخی آن ، و یا نیک سیاهی چشم در نیک سپیدی آن . (از منتهی الارب ). سیاه بودن و فراخ بودن چشم . (از اقرب الموارد). دعج . و رجوع به دعج شود.
کلمات دیگر: