آنکه شکوه و جلال وی بمقام سلطان باشد
سلطان شکوه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سلطان شکوه. [ س ُ ش ُ ] ( ص مرکب ) آنکه شکوه و جلال وی بمقام سلطان باشد :
دگر روز کاین ترک سلطان شکوه
ز دریای چین کوهه برزد به کوه.
دگر روز کاین ترک سلطان شکوه
ز دریای چین کوهه برزد به کوه.
نظامی.
کلمات دیگر: