[ویکی فقه] به قرینه نصّ در تعیین مراد جدّی متکلّم «قرینه قطعی» گفته می شود.
قرینه قطعی، که مقابل قرینه ظنی می آید، قرینه ای است که به طور قطعی کلام را از معنای اصلی به معنای دیگری که مراد جدی متکلم است بر می گرداند یا اراده یکی از معانی لفظ مشترک را از سوی متکلم به طور قطعی معین می کند؛به بیان دیگر، قرینه ای است که به طور قطع، مراد متکلم را بیان می کند؛
← مثال
۱. ↑ مصباح الاصول، خویی، ابوالقاسم، ج۳، ص۳۵۲-۳۵۱.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «قرینه قطع،ص ۶۳۲.».
...
قرینه قطعی، که مقابل قرینه ظنی می آید، قرینه ای است که به طور قطعی کلام را از معنای اصلی به معنای دیگری که مراد جدی متکلم است بر می گرداند یا اراده یکی از معانی لفظ مشترک را از سوی متکلم به طور قطعی معین می کند؛به بیان دیگر، قرینه ای است که به طور قطع، مراد متکلم را بیان می کند؛
← مثال
۱. ↑ مصباح الاصول، خویی، ابوالقاسم، ج۳، ص۳۵۲-۳۵۱.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «قرینه قطع،ص ۶۳۲.».
...
wikifeqh: قرینه_قطعی