نام جایگاهی است
عرفه ضریه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( عرفة ضریة ) عرفة ضریة. [ ع ُ ف َ ض َ ری ی َ ] ( اِخ ) نام جایگاهی است. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ).
عرفة ضریة. [ ع ُ ف َ ض َ ری ی َ ] (اِخ ) نام جایگاهی است . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ).
کلمات دیگر: