نظام سلامت

نظام سلامت , سیستم بهداشتی، که بعضی اوقات به عنوان سیستم مراقبت بهداشتی یا سیستم بهداشت و درمان شناخته می شود، سازماندهی افراد، موسسات و منابع است که خدمات بهداشتی را برای برآورده ساختن نیازهای بهداشتی جمعیت هدف ارائه می دهند.
سیستم های بهداشتی نباید تنها از نظر مؤلفه های آنها، بلکه از ارتباطات آن ها نیز بیان شود.
سیستم های بهداشتی. باید شامل نهاد نهاد یا بخش عرضه سیستم بهداشتی، بلکه جمعیت باشد؛
سیستم های بهداشتی باید از لحاظ اهداف خود شامل نه تنها بهبود سلامت، بلکه همچنین عدالت، پاسخگویی به انتظارات قانونی، احترام به شأن و تأمین مالی عادلانه، از جمله؛
سیستم های بهداشتی نیز باید از لحاظ عملکرد آن ها تعریف شود، از جمله ارائه مستقیم خدمات، چه اینکه آن ها خدمات پزشکی یا بهداشت عمومی هستند، بلکه همچنین "سایر توابع فعال، نظیر نظارت، تامین مالی، و تولید منابع، از جمله مواردی که احتمالا پیچیده ترین چالش ها، نیروی کار سلامت است. "
طیف گسترده ای از سیستم های بهداشتی. در سراسر جهان وجود دارد که با تاریخ و ساختار سازمانی مختلفی مانند کشورهای مختلف وجود دارد. به طور ذاتی، کشورها باید سیستم های بهداشتی را با توجه به نیازها و منابع خود طراحی و توسعه دهند، گرچه عناصر مشترک در تقریباً تمام سیستم های بهداشتی، مراقبت اولیه بهداشتی و اقدامات بهداشت عمومی هستند. در برخی کشورها، برنامه ریزی سیستم بهداشتی بین شرکت کنندگان در بازار توزیع می شود. در دیگران، در میان دولت ها، اتحادیه های کارگری، موسسات خیریه، سازمان های مذهبی یا سایر سازمان های هماهنگ برای ارائه خدمات بهداشتی برنامه ریزی شده هدفمند به جمعیت هایی که آن ها خدمت می کنند، یک تلاش هماهنگ وجود دارد. با این حال، برنامه ریزی مراقبت های بهداشتی به عنوان اغلب تکاملی و نه انقلابی توصیف شده است.
سازمان بهداشت جهانی (WHO)، مسئولیت هدایت و هماهنگی برای سلامتی در سیستم سازمان ملل متحد، هدف از مراقبت های بهداشتی جهانی را ترویج می کند: برای اطمینان از اینکه همه مردم برای دریافت خدمات بهداشتی بدون نیاز به هزینه های مالی به آن ها نیاز پیدا می کنند. به گفته سازمان بهداشت جهانی، اهداف سیستم های مراقبت بهداشتی سلامت خوبی برای شهروندان، پاسخگویی به انتظارات جمعیت و وسایل منصفانه برای تأمین بودجه است. پیشرفت به سوی آن ها بستگی دارد که چگونه سیستم ها چهار وظیفه حیاتی را انجام می دهند: ارائه خدمات بهداشتی، تولید منابع، تأمین مالی و نظارت. ابعاد دیگر برای ارزیابی سیستم های بهداشتی عبارتند از: کیفیت، کارایی، پذیرش و صلاحیت. آن ها همچنین در ایالات متحده به عنوان «پنج سی» نامیده شده اند: هزینه، پوشش، سازگاری، پیچیدگی، و بیماری های مزمن. همچنین تداوم مراقبت های بهداشتی یکی از اهداف اصلی است.
اغلب سیستم بهداشتی با دیدگاه کاهش یافته، به عنوان مثال، کاهش آن به سیستم مراقبت بهداشتی تعریف شده است. برای مثال، در بسیاری از نشریات، هر دو اصطلاحات به صورت تعویض استفاده می شوند. برخی از نویسندگان استدلال هایی را برای گسترش مفهوم سیستم های بهداشتی ارائه کرده اند که نشان می دهد ابعاد بیشتری را. باید در نظر گرفت: