انگور فرنگی

در متن.
Ribes melancholicum انگورفرنگی تیره گل انحصاری ایران است.
انگورفرنگی (نام علمی: Ribes) مترادف (نام علمی: grossularia) سرده ای از گیاهان گلدار دولپه ای شامل ۱۵۰ گونه است. این گیاه بومی مناطق معتدل نیم کره شمالی و رشته کوه آند است. انگورفرنگی ها درختچهای و خاردار هستند و دارای میوه های سته می باشند. انگورفرنگی با نام خارتوت یا گالش انگور نیز شناخته می شود.
سرخ پوستان پاسیاه از ریشه انگورفرنگی برای درمان بیماری های کلیه و یائسگی استفاده می کردند. سرخ پوستان کری، از میوه آن برای بهبود باروری و آبستنی استفاده می کردند. انگورفرنگی قرمز (یا کشمش بیدانه قرمز)، گونه R. روبروم، یک عضو از جنس گونه R. در familyGrossulariaceae انگور فرنگی، مادری به بخش هایی از غرب اروپا (بلژیک، فرانسه، نروژ، سوئد، آلمان، هلند است. این یک deciduousshrub به طور معمول به ۱–۱٫۵ متر قد بلند، گاهی ۲ متر، با برگ پنج لوبی در حال رشد است مارپیچْ در ساقه مرتب شده اند. گل زرد به سبز کم رنگ می باشد، در نوسانی خوشه ۴–۸ سانتی متر می باشد. بلوغ به میوه آن خوراکی شفاف قرمز روشن در مورد ۸–۱۲ قطر، با ۳–۱۰ انواع توت ها در هر خوشه. بوش تأسیس می تواند ۳–۴ کیلو از انواع توت ها از اواسط تا اواخر تابستان تولید می کنند. چندین گونه های مشابه دیگر بومی در اروپا، آسیا و شمال آمریکا، نیز با میوه های خوراکی، هر چند معمول با عطر و طعم انتهایی می باشند.
گالش انگور یا انگورفرنگی در ایران چهار گونه گیاه درختچه ای دارد:

انگورفرنگی (گیاه). انگورفرنگی، گالش انگور (نام علمی: Ribes uva-crispa) گونه ای انگورفرنگی است که در راسته خاراشکن سانان قرار دارد.این گیاه با نام خارتوت نیز شناخته می شود.
انگور گوزبری باربادوس
کیوی
انگور گوزبری هندی
انگورفرنگی سیاه