برگ خوارنده خورنده برگ .
برگ خوار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
برگ خوار. [ ب َ خوا / خا ] ( نف مرکب ) برگ خوارنده. خورنده برگ. که از ورق درختان تغذیه کند :
چون برگ خوار گشتی اگر گاو نیستی
انصاف ده مگوی جفا و مخور مرا.
چون برگ خوار گشتی اگر گاو نیستی
انصاف ده مگوی جفا و مخور مرا.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: