کلمه جو
صفحه اصلی

نولدور

دانشنامه عمومی

در کارهای جان رونالد روئل تالکین، نولدور الف های طایفهٔ دوم هستند، کسانی که به والینور مهاجرت و در الدامار زندگی کردند. نولدور، در زبان سیندارین گالادریم یا گادهلیم، و توسط تله ری در تول ارسئا گولدوی نامیده می شوند. شکل مفرد کوئنیایی این اسم نولدو و صفت آن نولدورین است. نولدور دومین طایفهٔ الف ها هم در اندازه و هم در ترتیب سفر کردن شان اند، بقیه طایفه ها نیز وانیار و تله ری هستند. مانند تله ری آن ها نیز معمولاً موهای تیره و چشم های قهوه ای دارند (به جز آن هایی که خون وانیار را در رگ های شان دارند، برجسته ترین اعضای خاندان فینارفین).
سیلماریلیون
الف
مشخص ترین ویژگی دربارهٔ فرهنگ نولدوری علاقه شان به صنایع دستی است. این هنر از جواهرسازی تا قلاب دوزی و هنر در زمینهٔ زبان است. آن ها غرور زیادی در این هنر داشتند که اثر جانبی تأسف بار از این یک تکبر بود که نولدورها را گرفتار کرد و بعداً باعث مصیبت بزرگی شد. همچنین نولدور بیش تر از وانیار، تله ری و آواری علاقه مندِ زندگی و ساخت شهرهای بزرگ بودند. نولدور بیشتر طرفدار زندگی کردن و ساختن شهرهای بزرگ بودند تا وانیار، تله ری و آواری. شهرهای آنها معمولاً در ژرفای کوهستان در مقابل سواحل و خانه های چوبی تله ری و خانه های اشتراکی وانیار در والار بودند. آن ها اسب ها و سگ ها را نیز رام کرده بودند.
نولدور بلندقد و عضلانی بودند. رنگ موی شان معمولاً قهوه ای خیلی تیره بوده است. (طبق نظر تالکین، الف ها موهای کاملاً سیاهی نداشتند)، اما مو قرمز و حتی مو نقره ای بین آن ها وجود داشته است. چشم های شان معمولاً قهوه ای یا تیره بوده است.به نظر می رسد ازدواجِ میان قبیله ای بین آن ها عادی بوده، و نولدور گاهی اوقات هم با تله ری و هم با وانیار ازدواج می کردند، که به خوبی با هر دو قبیله در والینور آشنا می شوند.
در والینور به فرمانروای نولدوری به سادگی پادشاه نولدور عنوان داده می شد. عنوان «پادشاه بلند مرتبه» (به انگلیسی: High King) (همانطور که برای الف ها در والینور استفاده می شود) برای اینگوه، فرمانروای وانیار، اختصاص یافت. فرمانروایان نولدور نیز عنوان پادشاهان بلند مرتبه را در سرزمین میانی برای خود پنداشتند.


کلمات دیگر: