بالیدن بافراط از خوشی
جامه بالیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جامه بالیدن. [ م َ / م ِ دَ ] ( مص مرکب ) بالیدن به افراط از خوشی. ( بهار عجم از ارمغان آصفی ) :
چون شمع هرکه سوخته داغ نیاز تو
بالیده جامه ، جامه بخود از گداز تو.
چون شمع هرکه سوخته داغ نیاز تو
بالیده جامه ، جامه بخود از گداز تو.
یوسف کازرونی ( از ارمغان آصفی ).
کلمات دیگر: