زندگی پر مصیبت
تلخ عیشی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تلخ عیشی. [ ت َ ع َ / ع ِ ] ( حامص مرکب ) سختی زندگی. زندگی پرمصیبت. زندگانی ناگوار :
مبر تلخ عیشی ز روی ترش
به آب دگر آتشش بازکش.
که گر به خنده درآیی جهان شکر گیرد.
شاید که خنده شکرآمیز می کنی.
مبر تلخ عیشی ز روی ترش
به آب دگر آتشش بازکش.
سعدی ( بوستان ).
چو تلخ عیشی من بشنوی به خنده درآی که گر به خنده درآیی جهان شکر گیرد.
سعدی.
بر تلخ عیشی من اگر خنده آیدت شاید که خنده شکرآمیز می کنی.
سعدی.
کلمات دیگر: