<div class="boxBd">تلخ گفتار. [ ت َ گ ُ ] ( ص مرکب ) کسی که سخنان وی درشت و تلخ باشد. ( ناظم الاطباء ). تلخ سخن : <br>ز شورش کردن آن تلخ گفتار<br>ترشرویی نکردم هیچ در کار.<div class="au">نظامی.</div>چو مرد ترشروی تلخ گفتار<br>دم شیرین ز شیرین دید در کار.<div class="au">نظامی.</div>معلم کتابی را دیدم در دیار مغرب ترشروی و بدخوی و تلخ گفتار. ( گلستان ).</div>

تلخ گفتار. [ ت َ گ ُ ] ( ص مرکب ) کسی که سخنان وی درشت و تلخ باشد. ( ناظم الاطباء ). تلخ سخن : ز شورش کردن آن تلخ گفتار ترشرویی نکردم هیچ در کار. نظامی. چو مرد ترشروی تلخ گفتار دم شیرین ز شیرین دید در کار. نظامی. معلم کتابی را دیدم در دیار مغرب ترشروی و بدخوی و تلخ گفتار. ( گلستان ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">کسی که سخنان وی درشت و تلخ باشد .</div>

کسی که سخنان وی درشت و تلخ باشد .

تلخ گفتار

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا