بخواب بردن کسی را
ارقاد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ارقاد. [ اِ ] ( ع مص ) بخواب بردن کسی را. ( منتهی الأرب ). خوابانیدن. بخوابانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). خواب آوردن. || ارقاد در مکان ؛ اقامت کردن در آنجای. بجای ایستادن. ( تاج المصادر بیهقی ). ایستادن. ( تاج المصادر بیهقی ).
کلمات دیگر: