پیشگیری از بارداری

پیشگیری از بارداری یا کنترل باروری، عبارت است از روش ها و وسیله هایی که برای جلوگیری از بارداری استفاده می گردند. پیشگیری از بارداری از زمان های بسیار قدیم مورد استفاده قرار گرفته اما روش های مؤثر و ایمن کنترل تولد تنها در قرن بیستم در دسترس همگان قرار گرفت. برنامه ریزی برای کنترل بارداری موضوعی است که با نام تنظیم خانواده هم شناخته می شود. برخی فرهنگ ها، دسترسی به شیوه های کنترل زایمان و بارداری را محدود و گاهی ممنوع می نمایند چرا که معتقدند از دیدگاه اخلاقی، مذهبی و یا سیاسی نامطلوب است.
روش نزدیکی منقطع
استفاده از کاندوم
استفاده از آی یودی
حلقه های ضد بارداری
استفاده از دیافراگم
استفاده از کلاهک رحم
استفاده از اسفنج ضد بارداری
عمل وازکتومی
عمل توبکتومی
ایمپلنت لوله های رحم
موثرترین روش های کنترل زایمان، عقیم سازی در مردان به روش عمل وازکتومی و برای زنان نیز عمل توبکتومی، آی یودی و ایمپلنت ضدبارداری ‏(en)‏ می باشد.
احتمالاً قدیمی ترین شیوه پیشگیری از بارداری، غیر از خودداری از برقراری رابطه جنسی، روش نزدیکی منقطع بوده است.در پاپیروس ابرس (Ebers) که از ۱۵۵۰ سال پیش از میلاد مسیح در مصر به جای مانده است، نوشته شده که زنان از عسل و برگ اقاقیا برای مسدود کردن راه اسپرم در واژن استفاده می کردند. به نوشته مجله امریکن ساینتیست، مورخان بر این باور هستند که در یونان باستان گیاه سیلفیون (سیلفیوم) به عنوان اولین داروی ضد بارداری استفاده می شده است. به نوشته این مجله، این گیاه دارویی آنقدر در اقتصاد آفریقای شمالی، یعنی تنها صادرکننده آن به سراسر مدیترانه، تأثیر داشت که تصویر آن را بر سکه های آن زمان حک کردند. در اروپای قرون وسطی، کلیسای کاتولیک هر نوع عملی را که سبب پیشگیری از بارداری می شد، ممنوع کرد و در نتیجه، به نوشته دائرةالمعارف زنان در رنسانس، زنان پنهانی به روش هایی برای جلوگیری از بارداری یا حتی نوزادکشی روی آوردند. جاکومو کازانووا، نویسنده ایتالیایی قرن هجدهم، از پوشش هایی از جنس روده گوسفند می گوید که به منظور پیشگیری از ورود اسپرم به واژن بکار برده می شد. با این وجود استفاده از کاندوم تنها در قرن بیستم شروع شد. در قرن نوزدهم اقتصاددانان انگلیسی و آمریکایی طی مناظره هایی سیاستمداران را متقاعد کردند که جریمه های ضد کنترل جمعیت را حذف کنند و در عین حال اهمیت تنظیم خانواده را تبلیغ کنند و آموزش دهند. کم کم با تلاش پیشتازان فمینیسم همچون استلا براون، جامعه شناس و دورا راسل، نویسنده و همسر فیلسوف معروف برتراند راسل، اولین کلینیکهای تخصصی تنظیم خانواده ایجاد شد. پس از آن، اولین قرص ضد بارداری در دهه پنجاه میلادی ساخته شد و سقط جنین نیز دو دهه پس از آن به یکی از انتخاب های زنان در راه تنظیم خانواده اضافه شد.
دو نوع قرص پیشگیری ازبارداری اورژانسی برای جلوگیری از بارداری در مواقع ارتباط جنسی نا مطمئن وجود دارد .یکی از این محصولات حاوی ترکیب استروژن و پروژسترون و دیگری فقط پروژسترون است.هر دو نوع محصول از طریق به تآخیر انداختن یا مهار تخمک گذاری یا جلوگیری از لانه گزینی تخمک بارور شده در رحم عمل می کنند. این قرصها در صورتی که تخمک بارور شده جایگزین شده باشد دیگر اثری ندارند.اطمینان به تأثیر این قرص ها با میزان زمان مصرف آن ها پس از رابطه کنترل نشده نسبت عکس دارند و اثر بخشی ثابت شده آن ها حداکثر 72 ساعت است. ضریب موفقیت این داروها در صورت استفاده به موقع 75% می باشد.عوارض جانبی شامل تهوع و استفراغ است که هر دو مورد در زنانی که فقط از قرص های پروژسترونی استفاده کرده اند کمتر گزارش شده است.