گیاه بلند یکساله از نوع ابوطیلون که آنرا پنیرک هندی نیز نامند برگهایش مخملی و گلهایش زرد است .
برگ مخملی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
برگ مخملی. [ ب َ گ ِ م َ م َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گیاه بلند یکساله از نوع ابوطیلون که آنرا پنیرک هندی نیز نامند. برگهایش مخملی و گلهایش زرد است. در آسیا بحالت خودرو دیده میشود و آنرا برای رشته هایش موسوم به ژوت چینی می کارند. ( از دایرة المعارف فارسی ).
کلمات دیگر: