سر جیمز چدویک (به انگلیسی: Sir James Chadwick) (در برخی منابع فارسی: چادویک) (زاده ۲۰ اکتبر ۱۸۹۱ - درگذشته ۲۴ ژوئیه ۱۹۷۴) فیزیک دان انگلیسی است. در سال ۱۹۳۲ نوترون را که رادرفورد در سال ۱۹۲۰ وجود آن را پیش بینی کرده بود، کشف کرد و به همین سبب، در سال ۱۹۳۵ جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد.
اتین بایلر
چادویک در بولینگتن، چشیره از جان جوزف چادویک و آن مری نولز، متولد شد. وی، دوران تحصیلات ابتدایی خود را در بولینگتن گذراند و سپس، به مدرسه گرامری منچستر رفت و پس از آن، به دانشگاه منچستر و سپس، به کمبریج رفت.
در سال ۱۹۱۳ چادویک رفت و با هانس گایگر در دانشکده فنی دانشگاه برلین مشغول به کار شد. او با ارنست رادرفورد نیز، کار می کرد. در جنگ جهانی اوّل، او در آلمان بود و در اردوگاهی، خارج از برلین، حضور داشت؛ در حالی که آزادانه، در آزمایشگاهی، در اسطبل، به آزمایش می پرداخت. او به کمک چارلز الیس بر روی یونیزاسیون فسفر و همچنین، برعکس واکنش شیمیایی کلر مونواکسید کربن، مشغول به کار شد.
در سال ۱۹۳۲، چدویک یک ذره ناشناخته در هسته اتم کشف کرد. این ذره به عنوان نوترون شناخته شد به دلیل عدم بار الکتریکی. کشف چادویک برای شکست اورانیوم ۲۳۵ بسیار مهم بود. برخلاف ذرات با بار مثبت آلفا، که توسط نیروهای الکتریکی موجود در هسته های دیگر دفع می شوند، نوترون ها به نیرویی برای غلبه بر کولن ها احتیاج ندارند و بنابراین می توانند در سنگین ترین عناصر نفوذ کنند و تقسیم شوند. برای این کشف به او مدال هیوز سلطنتی در سال ۱۹۳۲ و جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۳۵ اهدا شد.
اتین بایلر
چادویک در بولینگتن، چشیره از جان جوزف چادویک و آن مری نولز، متولد شد. وی، دوران تحصیلات ابتدایی خود را در بولینگتن گذراند و سپس، به مدرسه گرامری منچستر رفت و پس از آن، به دانشگاه منچستر و سپس، به کمبریج رفت.
در سال ۱۹۱۳ چادویک رفت و با هانس گایگر در دانشکده فنی دانشگاه برلین مشغول به کار شد. او با ارنست رادرفورد نیز، کار می کرد. در جنگ جهانی اوّل، او در آلمان بود و در اردوگاهی، خارج از برلین، حضور داشت؛ در حالی که آزادانه، در آزمایشگاهی، در اسطبل، به آزمایش می پرداخت. او به کمک چارلز الیس بر روی یونیزاسیون فسفر و همچنین، برعکس واکنش شیمیایی کلر مونواکسید کربن، مشغول به کار شد.
در سال ۱۹۳۲، چدویک یک ذره ناشناخته در هسته اتم کشف کرد. این ذره به عنوان نوترون شناخته شد به دلیل عدم بار الکتریکی. کشف چادویک برای شکست اورانیوم ۲۳۵ بسیار مهم بود. برخلاف ذرات با بار مثبت آلفا، که توسط نیروهای الکتریکی موجود در هسته های دیگر دفع می شوند، نوترون ها به نیرویی برای غلبه بر کولن ها احتیاج ندارند و بنابراین می توانند در سنگین ترین عناصر نفوذ کنند و تقسیم شوند. برای این کشف به او مدال هیوز سلطنتی در سال ۱۹۳۲ و جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۳۵ اهدا شد.
wiki: جیمز چدویک