شیخ عباس قوچانی

عباس مجتهد هاتف قوچانی از شاگردان سید علی قاضی بود که وصی ایشان بود. ظاهراً سی دوره اسفار را بدستور استادش تدریس کرد.می گویند هر وقت بر قاضی وارد می شد استاد به احترام او بلند می شد و در اواخر عمر که برایش سخت بود بواسطه خود شیخ عباس برمی خاست و این برای شیخ سنگین بود اما چون دستور استاد بود واجب الاطاعه قلمداد می کرد.
شیخ عباس هاتف قوچانی در سال ۱۲۹۲ خورشیدی در روستای گوزل آباد قوچان به دنیا آمد. علاقه او به تحصیل، پدر را واداشت که شیخ عباس را به حوزه ای در شهر قوچان بفرستد. او در سن سیزده سالگی وارد مدرسه عِوَضیه قوچان شد و به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی در همان سنین کودکی وارد حوزه علمیه قوچان شد و بعد از یادگرفتن مقدمات با گرفتن اجازه از پدرش و علی رغم نگرانی مادر خود به حوزه علمیه مشهد رفته و سطوح عالیه درس حوزه را در مشهد گذراند.
در آن ایام، حوزه علمیه مشهد از مهم ترین محافل علمی ایران به شماره می رفت و در جلسات درس و حلقه های بحث و گفتگوی آن، طلاب بسیاری به تحصیل مشغول بودند. وی علاوه بر تحصیل علوم رایج حوزه مشهد یعنی فقه و اصول به علوم معقول نیز روی آورد و به حوزه فلسفی آقا بزرگ شهیدی (حکیم) راه یافت.
هاتف قوچانی به دلیل مشکلات و محدودیت هایی که رضاخان برای طلاب و روحانیون ایجاد کرده بود برای ادامه تحصیل به نجف می رود و پس از ورود به نجف در درس شیخ محمد حسین اصفهانی معروف به کمپانی شرکت می کند. وی همچنین اولین دوره درس سید ابوالقاسم خویی را درک کرده بود و از خواص ایشان بود.