امیر طاهری (زاده ۱۹ خرداد ۱۳۲۱ اهواز) روزنامه نگار، تحلیل گر سیاسی و نویسنده ایرانی ساکن بریتانیا است. وی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ و در دوران وزارت خارجه اردشیر زاهدی، خبرنگار دیپلماتیک روزنامه کیهان بود. طاهری در سال ۱۳۵۳ در سن ۲۸ سالگی، به عنوان سردبیر روزنامه کیهان منصوب شد و تا زمستان ۱۳۵۶ در این جایگاه فعالیت نمود. وی پس از انقلاب ۱۳۵۷ به لندن مهاجرت کرد و تاکنون با خبرگزاری هایی چون ساندی تایمز، واشینگتن پست، الشرق الاوسط، هرالد تریبون بین المللی، ساندی تایمز و فاینانشیال تایمز همکاری داشته است.
امیر طاهری از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۹ میلادی، سردبیر روزنامه کیهان بود.در زمستان این سال ۱۳۵۶ شمسی، اندکی بعد از استعفای امیر عباس هویدا جای خود را به پرویز و ایرج مصباح زاده داد. درآغاز سال ۱۳۵۷ با خروج آنها از ایران ، رحمان هاتفی سردبیری کیهان را تا زمان اشغال آن توسط حزب اله - بهار ۱۳۵۸- بعهده داشت. در آستانه انقلاب رحمان هاتفی جانشین وی در کیهان شد. امیر طاهری در زمان سردبیری کیهان، نقدهای هنری اش را با نام مستعار «پریسا پارسی» منتشر می کرد. وی پس از انقلاب ایران به لندن مهاجرت کرد و از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۴ میلادی، دبیر بخش خاورمیانه روزنامه ساندی تایمز و از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۴ میلادی، ستون نویس ثابت روزنامه هرالد تریبون بین المللی بود.
تاکنون روزنامه هایی هم چون الشرق الاوسط، هرالد تریبون بین المللی، فاینانشیال تایمز، وال استریت ژورنال، نیویورک تایمز، لس آنجلس تایمز، نیویورک پست و واشینگتن پست مقالات طاهری را منتشر کرده اند. در بهار ۲۰۰۶ طاهری در مقاله ای ادعا کرد مجلس ایران قانونی را از تصویب گذرانده که به موجب آن، شهروندان ایرانی متعلق به اقلیت های مذهبی باید علامت های مشخصه ای روی لباس خود در اماکن عمومی، الصاق کنند. این خبر به ویژه در مطبوعات آمریکا به خاطر تداعی کردن رفتار آلمان نازی با شهروندان یهودی، انعکاس زیادی یافت. به خصوص در روزنامه نیویورک پست. بعدها معلوم شد که این ادعا نادرست بوده و روزنامه هایی که خبر را منتشر کرده بودند، با درج توضیح از خوانندگان پوزش خواستند.
در ماجرای دیگری شائول بخاش، محقق یهودی ایرانی تبار (همسر هاله اسفندیاری) در مقاله ای در نقد کتاب «لانهٔ جاسوسان» (به انگلیسی: Nest of Spies: America's Journey to Disaster in Iran) نوشته امیر طاهری، مدعی شد که بخشی از داده های موجود در کتاب، ساختگی بوده و در منابع مورد استناد او موجود نیست.
امیر طاهری از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۹ میلادی، سردبیر روزنامه کیهان بود.در زمستان این سال ۱۳۵۶ شمسی، اندکی بعد از استعفای امیر عباس هویدا جای خود را به پرویز و ایرج مصباح زاده داد. درآغاز سال ۱۳۵۷ با خروج آنها از ایران ، رحمان هاتفی سردبیری کیهان را تا زمان اشغال آن توسط حزب اله - بهار ۱۳۵۸- بعهده داشت. در آستانه انقلاب رحمان هاتفی جانشین وی در کیهان شد. امیر طاهری در زمان سردبیری کیهان، نقدهای هنری اش را با نام مستعار «پریسا پارسی» منتشر می کرد. وی پس از انقلاب ایران به لندن مهاجرت کرد و از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۴ میلادی، دبیر بخش خاورمیانه روزنامه ساندی تایمز و از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۴ میلادی، ستون نویس ثابت روزنامه هرالد تریبون بین المللی بود.
تاکنون روزنامه هایی هم چون الشرق الاوسط، هرالد تریبون بین المللی، فاینانشیال تایمز، وال استریت ژورنال، نیویورک تایمز، لس آنجلس تایمز، نیویورک پست و واشینگتن پست مقالات طاهری را منتشر کرده اند. در بهار ۲۰۰۶ طاهری در مقاله ای ادعا کرد مجلس ایران قانونی را از تصویب گذرانده که به موجب آن، شهروندان ایرانی متعلق به اقلیت های مذهبی باید علامت های مشخصه ای روی لباس خود در اماکن عمومی، الصاق کنند. این خبر به ویژه در مطبوعات آمریکا به خاطر تداعی کردن رفتار آلمان نازی با شهروندان یهودی، انعکاس زیادی یافت. به خصوص در روزنامه نیویورک پست. بعدها معلوم شد که این ادعا نادرست بوده و روزنامه هایی که خبر را منتشر کرده بودند، با درج توضیح از خوانندگان پوزش خواستند.
در ماجرای دیگری شائول بخاش، محقق یهودی ایرانی تبار (همسر هاله اسفندیاری) در مقاله ای در نقد کتاب «لانهٔ جاسوسان» (به انگلیسی: Nest of Spies: America's Journey to Disaster in Iran) نوشته امیر طاهری، مدعی شد که بخشی از داده های موجود در کتاب، ساختگی بوده و در منابع مورد استناد او موجود نیست.
wiki: امیر طاهری