بارندگی

مطر

باریدن و بارش

بارندگی. [ رَ دَ / دِ ] ( حامص ) باریدن و بارش. ( ناظم الاطباء ). حاصل مصدر باریدن. ( آنندراج ) :
چو ابر بهاران ببارندگی
همی مرگ جوید بدان زندگی.بپوشید نوجامه بندگی
دو دیده چو ابری ببارندگی.|| ( اِ ) باران. ( آنندراج ) ( دِمزن ) : و چون بارندگی زیادت باشد این بحیره زیادت بود و چون بارندگی نباشد خشک شود. ( فارسنامه ابن البلخی چ لندن ص 153 ). || هنگام باران. ( ناظم الاطباء ). فصل باران.( دِمزن ). رجوع به شعوری ج 1 ورق 198 شود . || ژاله. شبنم قوی. ( دِمزن ).

۱. باریدن باران، برف، یا تلگراف از آسمان.