میانجی کردن

توسط نمودن و وساطت کردن یا واسطه قرار دادن حکم کردن .

میانجی کردن. [ ک َ دَ ]( مص مرکب ) توسط نمودن و وساطت کردن. || واسطه قرار دادن. حکم کردن. ( ناظم الاطباء ). داور قراردادن : هر که را با کسی خصومت بود نزدیک او آمدندی تا او میانجی کردی. ( ترجمه طبری بلعمی ).
ازین سودمندی بود زان زیان
خرد را میانجی کن اندرمیان.هر آن کس که باشد خداوندگاه
میانجی خرد را کند بر دو راه.سرت را نخواهد همی تن به جای
میانجی کن اکنون بدین هر دو رای.و رجوع به میانجی شود. || واسطه انگیختن :
سپه به که برنا بود ز آنکه پیر
میانجی کند چون رسد تیغ و تیر.|| صلح دادن. ( ناظم الاطباء ).