آسیای کبود رنگ کنایه از آسمان است
کبود خراس
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کبود خراس. [ ک َ خ َ ] ( اِ مرکب ) آسیای کبودرنگ. || کنایه از آسمان است. کبود حصار. کبود طشت :
ای خداوند این کبود خراس
بر تو از بنده صد هزار سپاس.
ای خداوند این کبود خراس
بر تو از بنده صد هزار سپاس.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: