<div class="boxBd">گستاخ گستاخ. [ گ ُ گ ُ ] ( ق مرکب ) اندک اندک رام. رفته رفته مأنوس. کم کم جسور : <br>پریده مرغکان گستاخ گستاخ <br>شمایل در شمایل شاخ در شاخ.<div class="au">نظامی.</div>رضا دادش که در میدان و در کاخ <br>نشیند با ملک گستاخ گستاخ.<div class="au">نظامی.</div></div>

گستاخ گستاخ. [ گ ُ گ ُ ] ( ق مرکب ) اندک اندک رام. رفته رفته مأنوس. کم کم جسور : پریده مرغکان گستاخ گستاخ شمایل در شمایل شاخ در شاخ. نظامی. رضا دادش که در میدان و در کاخ نشیند با ملک گستاخ گستاخ. نظامی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">۱ - اندک اندک جسور و بی پروا : رضا دادش که در میدان و در کاخ نشیند با ملک گستاخ گستاخ . ( نظامی ) ۲ - بتدریج رام و مانوس : پریده مرغکان گستاخ گستاخ شمایل در شمایل شاخ در شاخ . ( نظامی )</div>

۱ - اندک اندک جسور و بی پروا : رضا دادش که در میدان و در کاخ نشیند با ملک گستاخ گستاخ . ( نظامی ) ۲ - بتدریج رام و مانوس : پریده مرغکان گستاخ گستاخ شمایل در شمایل شاخ در شاخ . ( نظامی )

گستاخ گستاخ

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا