ارویه

ارویه . [ اَرْ ی َ ] (ع اِ) ج ِ رِواء، به معنی رسنی که بدان بار بر شتر بندند. (منتهی الارب ).

ارویه . [ اُ وی ی َ / اِ وی ی َ ] (ع اِ) بز ماده ٔ کوهی . ج ، اراوی ،اروی . (مهذب الاسماء). ارویه بضم الالف و کسرها و سکون الراء المهملة و کسرالواو و فتح الیاء و الهاء انثی الوعول و ثلث اَراوی ّ الی العشر و الکثیر اروی او هو اسم للجمع مؤنثةً، فارسیتها بز کوهی . (قاموس ).