( اسم ) نیستان بیشه انبوه درختان
استخوان بسیار گوشت
استخوان بسیار گوشت
اجم
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(اَ جَ ) [ ع . ] (اِ. ) نیستان ، بیشه ، انبوه درختان .
لغت نامه دهخدا
اجم . [ اُ ج ُ / اُ ] (اِخ ) قلعه ای است در مدینه .
اجم . [ اُ ج ُ / اُ ] (ع اِ) قلعه . ج ، آجام .
( آجم ) آجم. [ ج ِ ] ( ع ص ) زده شده از طعامی.
اجم. [ اَ ج َ ] ( ع اِ ) نیستانها و بیشه شیر که مکمن شیران باشد. ( شعوری از محمودی ). انبوههای درختان :
قلعه خالی کند از خصم زبردست به تیر
همچو خالی کند از شیر بشمشیر اجم.
با گرگ تنها در اجم ، با شیر تنها در عرین.
هزبر و ببر برون آرد از میان اجم.
تیرش بصید، شیر برون آرد از اجم.
اجم. [ اَ ] ( ع اِ ) هر خانه چهارگوشه پهن و هموار.
اجم. [ اَ ج َ ] ( ع مص ) ناخوش داشتن و دلگیر شدن از طعام. ستوه آمدن از خوردن یک نوع طعام. || بگردیدن آب از حال خود. || واداشتن کسی بر چیزی که آن را ناخوش دارد.
اجم. [ اُ ج ُ / اُ ] ( ع اِ ) قلعه. ج ، آجام.
اجم. [ اُ ج ُ ] ( ع اِ ) ج ِ اَجَمَه.
اجم. [ اُ ج ُ / اُ ] ( اِخ ) قلعه ای است در مدینه.
اجم. [ اَ ج َ ] ( اِخ ) موضعی است به شام ، نزدیک فرادیس از نواحی حلب. ( مراصد ).
اجم. [ اَ ج َم م ] ( ع ص ، اِ ) استخوان بسیارگوشت. || مرد بی نیزه در حرب. || گوسپند بی شاخ. ( منتهی الارب ). گوسفند بی سُرو. ( تاج المصادر ). || شرم زن. || قدح. ( منتهی الارب ). || بنیان اَجم ؛ بنیان بی کنگره. ( منتهی الارب ). بنای بی کنگره. ( تاج المصادر ). || ( اصطلاح عروض ) بحری است که اعصب و معقول باشد چنانکه مفاعلتن را فاعلن کنند. ( منتهی الارب ). جَم در وافر، سقوط میم و تاءمفاعلتن باشد فاعلن بماند و آن را اَجم خوانند. ( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ). || مقابل اَروَق ؛ و اَروَق اسپی است که سوار آن نیزه را میان هردو گوش آن دراز کرده باشد. ( منتهی الارب ). ج ، جُم .
اجم. [ اَ ج َ ] ( ع اِ ) نیستانها و بیشه شیر که مکمن شیران باشد. ( شعوری از محمودی ). انبوههای درختان :
قلعه خالی کند از خصم زبردست به تیر
همچو خالی کند از شیر بشمشیر اجم.
فرخی.
صد ره فزون دیدم ترا کز قلب لشکر درشدی با گرگ تنها در اجم ، با شیر تنها در عرین.
فرخی.
به روز جنگ چنین باشد و به روز شکارهزبر و ببر برون آرد از میان اجم.
فرخی.
تیغش بجنگ ، پیل برون آرد از حصارتیرش بصید، شیر برون آرد از اجم.
فرخی.
اجم. [ اَ ] ( ع اِ ) هر خانه چهارگوشه پهن و هموار.
اجم. [ اَ ج َ ] ( ع مص ) ناخوش داشتن و دلگیر شدن از طعام. ستوه آمدن از خوردن یک نوع طعام. || بگردیدن آب از حال خود. || واداشتن کسی بر چیزی که آن را ناخوش دارد.
اجم. [ اُ ج ُ / اُ ] ( ع اِ ) قلعه. ج ، آجام.
اجم. [ اُ ج ُ ] ( ع اِ ) ج ِ اَجَمَه.
اجم. [ اُ ج ُ / اُ ] ( اِخ ) قلعه ای است در مدینه.
اجم. [ اَ ج َ ] ( اِخ ) موضعی است به شام ، نزدیک فرادیس از نواحی حلب. ( مراصد ).
اجم. [ اَ ج َم م ] ( ع ص ، اِ ) استخوان بسیارگوشت. || مرد بی نیزه در حرب. || گوسپند بی شاخ. ( منتهی الارب ). گوسفند بی سُرو. ( تاج المصادر ). || شرم زن. || قدح. ( منتهی الارب ). || بنیان اَجم ؛ بنیان بی کنگره. ( منتهی الارب ). بنای بی کنگره. ( تاج المصادر ). || ( اصطلاح عروض ) بحری است که اعصب و معقول باشد چنانکه مفاعلتن را فاعلن کنند. ( منتهی الارب ). جَم در وافر، سقوط میم و تاءمفاعلتن باشد فاعلن بماند و آن را اَجم خوانند. ( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ). || مقابل اَروَق ؛ و اَروَق اسپی است که سوار آن نیزه را میان هردو گوش آن دراز کرده باشد. ( منتهی الارب ). ج ، جُم .
اجم . [ اَ ] (ع اِ) هر خانه ٔ چهارگوشه ٔ پهن و هموار.
اجم . [ اَ ج َ ] (اِخ ) موضعی است به شام ، نزدیک فرادیس از نواحی حلب . (مراصد).
اجم . [ اَ ج َ ] (ع اِ) نیستانها و بیشه ٔ شیر که مکمن شیران باشد. (شعوری از محمودی ). انبوههای درختان :
قلعه خالی کند از خصم زبردست به تیر
همچو خالی کند از شیر بشمشیر اجم .
صد ره فزون دیدم ترا کز قلب لشکر درشدی
با گرگ تنها در اجم ، با شیر تنها در عرین .
به روز جنگ چنین باشد و به روز شکار
هزبر و ببر برون آرد از میان اجم .
تیغش بجنگ ، پیل برون آرد از حصار
تیرش بصید، شیر برون آرد از اجم .
قلعه خالی کند از خصم زبردست به تیر
همچو خالی کند از شیر بشمشیر اجم .
فرخی .
صد ره فزون دیدم ترا کز قلب لشکر درشدی
با گرگ تنها در اجم ، با شیر تنها در عرین .
فرخی .
به روز جنگ چنین باشد و به روز شکار
هزبر و ببر برون آرد از میان اجم .
فرخی .
تیغش بجنگ ، پیل برون آرد از حصار
تیرش بصید، شیر برون آرد از اجم .
فرخی .
اجم . [ اَ ج َ ] (ع مص ) ناخوش داشتن و دلگیر شدن از طعام . ستوه آمدن از خوردن یک نوع طعام . || بگردیدن آب از حال خود. || واداشتن کسی بر چیزی که آن را ناخوش دارد.
اجم . [ اَ ج َم م ] (ع ص ، اِ) استخوان بسیارگوشت . || مرد بی نیزه در حرب . || گوسپند بی شاخ . (منتهی الارب ). گوسفند بی سُرو. (تاج المصادر). || شرم زن . || قدح . (منتهی الارب ). || بنیان اَجم ّ؛ بنیان بی کنگره . (منتهی الارب ). بنای بی کنگره . (تاج المصادر). || (اصطلاح عروض ) بحری است که اعصب و معقول باشد چنانکه مفاعلتن را فاعلن کنند. (منتهی الارب ). جَم ّ در وافر، سقوط میم و تاءمفاعلتن باشد فاعلن بماند و آن را اَجم ّ خوانند. (المعجم فی معاییر اشعارالعجم ). || مقابل اَروَق ؛ و اَروَق اسپی است که سوار آن نیزه را میان هردو گوش آن دراز کرده باشد. (منتهی الارب ). ج ، جُم ّ.
اجم . [ اُ ج ُ ] (ع اِ) ج ِ اَجَمَه .
فرهنگ عمید
بیشه ها.
گویش مازنی
دندانه های داس
/ajen/ دندانه های داس
پیشنهاد کاربران
آجَم ( اوستایی ) 1ـ آمدن به 2ـ نمایان ـ ظاهرـ آشکار شدن.
بنا به نوشته معجم البلدان ازجمله 24 رستاق همدان بوده است
کلمات دیگر: