میعه سائله
بابله
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بابله . [ ب َ ل ِ ] (ع اِ) میعه ٔ سائله . (ناظم الاطباء).
بابله . [ ب ُ ل َ ] (اِخ ) شهرستان بابل .
بابله. [ ب ُ ل َ ] ( اِخ ) شهرستان بابل.
بابله. [ ب َ ل ِ ] ( ع اِ ) میعه سائله. ( ناظم الاطباء ).
بابله. [ ب َ ل ِ ] ( ع اِ ) میعه سائله. ( ناظم الاطباء ).
گویش مازنی
/baabele/ نی سوراخ دار گهواره که جهت انتقال ادرار کودک به محفظه ی مدفوع(ادبچه) تعبیه شود
نی سوراخ دار گهواره که جهت انتقال ادرار کودک به محفظه ی مدفوع(ادبچه) ...
کلمات دیگر: