هجین

(صفت ) ۱- لئیم ناکس . ۲- آنکه پدرش آزادومادرش کنیزباشد. ۳- فرومایه ونااصل از ستوران .

(هَ ) [ ع . ] (ص . ) ۱ - لیئم ، ناکس . ۲ - آن که پدرش آزاد و مادرش کنیز باشد.

هجین. [ هََ] ( ع ص ) ناکس. ( منتهی الارب ). لئیم. ( اقرب الموارد ). || فرومایه از هر چیز. ( منتهی الارب ). || آن که پدرش آزاد و مادرش پرستار باشد. ( منتهی الارب ). عربی که کنیززاده باشد و ازهری گوید: هجین کسی است که پدرش عرب و مادرش کنیزی غیرمحصنه بود و چون محصنه شود فرزند را هجین نگویند. ( اقرب الموارد ). || آنکه پدرش از مادر بهتر باشد در حسب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ، هُجن ، هجناء، هُجنان ، مهاجین ، مهاجنه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || فرومایه و نااصل از اسب و ستور. ( منتهی الارب ): فرس برذونة هجین ؛ غیرعتیق. ( از اقرب الموارد ). || لبن هجین ؛ شیری که نه خالص باشد و نه فله. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به هجیمة شود.