کلمه جو
صفحه اصلی

هدفون

فارسی به انگلیسی

earphone, headphone, headset

فرهنگ معین

(هِ فُ ) [ انگ . ] (اِ. ) یک جفت گوشی که با اتصال آن به دستگاه صوتی یا تصویری ، صدا به طور مستقیم و بدون پخش شدن در فضا دریافت شود، دوگوشی . (فره ).

دانشنامه عمومی

هدفون (به انگلیسی: Headphone) یا دوگوشی، از دو بلندگوی کوچک که بر روی گوش کاربر قرار می گیرد تشکیل شده است و از طرفی به یک مولد صوت مثلاً تقویت کننده صدا، رادیو یا پخش کننده دیسک فشرده متصل می شود. نام های دیگری که برای این وسیله استفاده می شود stereophones و هدست است یا به انواعی که درون گوش قرار می گیرند ایرفون earphones نیز اطلاق می شود. در مخابرات به مجموع هدفون و میکروفون که مثلاً در تلفن برای یک ارتباط دوطرفه استفاده می شوند، هدست (به انگلیسی: Headset) گفته می شود.
احتمال بسیار کم افتادن از گوش
امکان حذف صداهای اضافه (محیط بیرون)
متمرکز شدن کاربر بر صدا
از هدفون ها برای پخش موسیقی، برقراری تماس تلفنی و فراخوانی دستیارهای شخصی همچون Siri استفاده می شود. برخی از هدفون ها نیز قابلیت حذف نویز و صداهای ناخواسته یا تقویت برخی دیگر از صداها را دارند.
این دسته هدفون ها که در بازارهای جهانی بسیار رایج هستند، بسیار کوچک هستند و داخل گوش قرار می گیرند؛ در ایران این نوع را «هدفون توگوشی» یا «هندزفری» نیز می نامند.
مزایا:

پیشنهاد کاربران

پخش کننده اهنگ

برابر این واژه در فرهنگستان دوگوشی است.


کلمات دیگر: