۱ - ( مصدر ) افسار خود لیسیدن ستور ۲- ( مصدر ) مطیع بودن فرمانبردار بودن .
لگام لیسیدن
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~ . دَ ) (مص ل . ) (کن . ) مطیع بودن ، فرمانبردار بودن .
لغت نامه دهخدا
لگام لیسیدن. [ ل ُ / ل ِ دَ ] ( مص مرکب ) لشتن لغام. لحس لجام. || کنایه از مطیع و منقاد بودن است. ( آنندراج ). مقابل لگام خائیدن :
صاعد و هابط گردونش ببوسند رکاب
اشهب و ادهم گیتیش بلیسند لگام.
صاعد و هابط گردونش ببوسند رکاب
اشهب و ادهم گیتیش بلیسند لگام.
انوری.
کلمات دیگر: